Teknolojik imkanlarýn her geçen gün geliþtiði ve çeþitlendiði günümüzde üretim teknikleri ve yöntemleri de farklýlaþmaktadýr. Kaynaklarýn sýnýrlý olmasý ve hammaddeye ulaþmada ve teminde yaþanan sonunlar ve maliyetler üreticileri yeni alanlara yönlendirmektedir. Artýk nihai ürün olarak lanse edilen birçok emtia tekrar üretim süreçlerine dahil olarak birden çok kez kullanýma sunulabilmektedir. Teknolojik imkanlardan faydalanmak suretiyle atýk solventlerin de geri dönüþüme tabi tutularak üretime ve satýþa konu edildiði günümüzde Özel Tüketim Vergisi Kanunu açýsýndan mükellefiyet ve vergilendirme sorunlarýnýn ortaya konularak vergi idaresinin bakýþý ve mevcut mevzuat açýsýndan çözüme kavuþturulmasý gerekmektedir.

Vergi incelemesinden maksat ödenmesi gereken verginin doðruluðunu tespit etmek ve saðlamaktýr. Bu amaç doðrultusunda gerçekleþtirilen vergi incelemeleri mükelleflerle vergi idaresini karþý karþýya getirmektedir. Bu karþýlaþmada vergi idaresi yetkilerini, mükellefler ise haklarýný savunmaktadýr. Çalýþmamýzda mükelleflerin vergi inceleme sürecinde haklý taleplerinin yerine getirilmesini saðlamanýn bir aracý olan Dilekçe Hakkýnýn hangi durumlarda ve ne þekilde kullanabileceði ortaya konulmaktadýr.