Yeni Tip Koronavirüs Hastalýðý (COVID - 19) yüzünden, 2020 yýlýnda talep daralmasýna baðlý olarak ülkemiz de dahil olmak üzere dünya genelinde bütün ülkelerde toplam üretimin dolayýsýyla da GSYH’nin düþeceði, iþsizlik oranýnýn da artacaðý öngörülmektedir. Hem 1929 yýlýndaki Büyük Buhran hem de 2008 Finansal Krizi döneminde yaþanan depresyonun da ötesine geçeceði tahmin edilen günümüz krizinin önüne geçilmesi amacýyla ülke hükümetlerince bir dizi ekonomik tedbir alýnmaktadýr. Her ülkede farklý uygulamalar yürürlüðe konulmakla birlikte, genel olarak iþverenlerin ve iþçilerin refah seviyelerini korumak amacýyla kýsa çalýþma ödeneði þartlarý kolaylaþtýrýlmýþ, iþsizlik ödeneði ile ücretsiz izine iliþkin politikalarda birtakým deðiþiklikler yapýlmýþ ve düþük gelir düzeyine sahip hane halklarýna doðrudan ödemeler yapýlmýþtýr.

Yeni Tip Koronavirüs Hastalýðý (COVID - 19)’nýn ortaya çýkmasý ve kýsa bir süre içerisinde dünya genelinde yayýlmasý sonrasýnda, iþyerlerinin geçici süreyle veya tamamen kapanmasý nedeniyle özellikle çocuklu ailelerin temel ihtiyaçlarýný karþýlamada sýkýntý yaþadýklarý görülmektedir. Uluslararasý Çalýþma Örgütü (ILO) tarafýndan 28 Haziran 1952 tarihinde kabul edilen ve Türkiye’nin de 29 Temmuz 1971 tarihinde imzaladýðý 102 Nolu Sosyal Güvenlik (Asgari Standartlar) Sözleþmesi’nde belirtilen dokuz sosyal riskten biri olan aile sigortasý programý ile; aile yoksulluðunu önlemeye yönelik asgari standartlarý belirlemiþtir. Her ne kadar Türkiye bu sözleþmeyi imzalayalý 50 yýla yakýn bir süre geçmiþ olsa da, gelinen bu noktada Türkiye’de sekiz sosyal riske iliþkin sigorta türleri oluþturulmuþ, ancak aile sigortasý hala kapsam dýþý kalmýþtýr. Sosyal devlet ilkesini benimseyen Türkiye’nin de, Avrupa standartlarýna ulaþmasý için aile sigortasýný hayata geçirmesi gerekmektedir.

ÖZ Çaðýmýzýn en önemli salgýnlarýndan birisi olan ve dünya ekonomisini önemli oranda felce uðratan Yeni Koronavirüs Hastalýðý (COVID-19), iþverenlerin faaliyetlerinin kýsmen veya tamamen aksamasýna sebep olmaktadýr. Ýþletmelerin giderleri arasýnda büyük bir paya sahip olan personel giderleri ise iþverenlerin ekonomik olarak sýkýntý yaþadýðý bu dönemde yüklerini daha da artýrmaktadýr. Bu sebeple; iþverenler, salgýn döneminde hem çalýþanlarýnýn saðlýklarýný korumak hem de kendi refah düzeylerini korumak amacýyla Ýþ Kanunu ve buna baðlý olarak çýkarýlan yönetmeliklerde yer alan düzenlemeler uyarýnca ücretsiz izin, yýllýk ücretli izin ve uzaktan çalýþma gibi bazý önlemler alabilmektedirler. Ýþletmeler, bahsi geçen bu uygulamalar ile kendi maliyetlerini azaltýrken, bir yandan da güçsüz konumda bulunan çalýþanlarýnýn ekonomik durumunu kötüleþtirmemekle yükümlüdürler.