Son yüzyýlda endüstriyel üretimin yaygýnlaþmasýyla birlikte atmosferde iklim deðiþikliðine neden olan karbon emisyonlarý önemli ölçüde artmýþtýr. Bu artýþýn temelinde dünyada kullanýlan enerji kaynaklarý olarak petrol, doðalgaz ve kömür gibi fosil yakýtlarýn endüstriyel amaçlý kullanýmýnýn yaygýnlaþmasý yatmaktadýr. Karbon fiyatlandýrmasý iklim deðiþikliðine neden olan sera gazý emisyonlarýnýn azaltýlmasý için önemli bir araçtýr. Karbon fiyatlandýrmasý politikasý ile iklim deðiþikliði riski minimize edilebilir, karbon emisyonlarý azaltýlabilir, düþük karbonlu teknolojiler teþvik edilebilir ve kamu gelirleri artýrýlabilir. Nitekim karbon fiyatlandýrma politikasý çok sayýda ülkenin ulusal politikasýnda yer almaktadýr. Ancak, karbon fiyatlandýrma politikasý aracýnýn ne olmasý gerektiði konusundaki tartýþmalar devam etmekte ve uygulanan araç ülkeden ülkeye farklýlýk göstermektedir. Bu çalýþmanýn amacý, karbon fiyatlandýrmasýnýn iki ana unsuru olan karbon vergisi ve emisyon ticareti sistemini, emisyonlarýn azaltýlmasý, gelir ve uluslararasý rekabet üzerindeki etkileri açýsýndan incelemektir. Çalýþmada ayrýca Türkiye için öneriler de yer almaktadýr. Anahtar Kelimeler: Ýklim Deðiþikliði Politikalarý, Karbon Fiyatlandýrmasý, Karbon Vergisi, Emisyon Ticaret Sistemi JEL Sýnýflandýrma Kodlarý: Q52, Q54, Q58, H23.