Devlet ile birey arasýnda kurulan iliþkinin en önemli baðlarýndan biri, þüphesiz vergidir. Kurulan bu iliþkinin saðlýklý bir þekilde yürümesi, her þeyden önce bireylerin ödedikleri vergide kendilerine adil davranýldýðýný hissetmelerine baðlýdýr. Vergi yükünün bireyler arasýnda dengeli ve eþit bir biçimde daðýtýlmasý anlamýna gelen vergi adaletinin saðlanmasý, maliye politikasýnýn baþlýca amaçlarý arasýnda ilk sýralarda yer almaktadýr. Uygulamada teknik ve teorik açýdan vergi adaletini gerçekleþtirmeye yönelik geliþtirilen çalýþmalarýn temel dayanaðýný ?ödeme gücü ilkesi?, ?vergide genellik ve eþitlik ilkesi? oluþturmaktadýr. Bu baðlamda; vergilemede artan oranlý tarife, en az geçim indirimi ve ayýrma kuramý gibi mekanizmalardan yararlanýlmaktadýr. Bu mekanizmalar en iyi sübjektif karakterli bir vergi olan gelir vergilerinde uygulama imkâný bulmaktadýr. Bu nedenle, ülkelerin vergi sistemlerinde yer alan gelir vergisinin toplam vergi gelirleri içindeki konumu ve durumu bu mekanizmalarýn ne denli etkin kullanýlýp/kullanýlmadýðý veya vergide adaletin saðlanýp/saðlanamadýðý hususunda bilgi edinilmesini saðlamaktadýr.