Türk vergi sistemimizin temel ilkelerinden biriside dönemsellik ilkesidir. 193 sayýlý Gelir Vergisi Kanunun 1 nci maddesinde gelirin "bir takvim yýlý" içerisinde elde edilmesinden; gene ayný þekilde 5520 sayýlý Kurumlar Verisi Kanununun 6 ncý maddesinde de kurum kazançlarýnýn "bir hesap dönemi" içerisinde elde edilenler üzerinden hesaplanacaðýndan bahsedilmiþtir. Yýllara yaygýn inþaat ve onarma iþleri, niteliði itibariyle bu genel hükümler dýþýnda vergi sistemimiz içerisinde özel bir vergilendirme rejimine tabi tutularak dönemsellik ilkesinin istisnasý durumundadýr. Buna göre yýllara sari inþaat onarým iþlerinde kazanç tespiti her yýl yapýlmamakta, GVK'nun 42. maddesi gereði iþin bittiði dönemde kazanç hesaplanarak o dönemin gelir-gider hesaplarýna aktarýlmaktadýr.

Bu makalemizin esas konusu, þirket yönetici ve temsilcilerinin, devlet adamlarýnýn yurtdýþý seyahatleri sýrasýnda bu heyetlerle birlikte yurt dýþýnda yapmýþ olduklarý gider ve harcamalarý indirim konusu yapýlýp yapýlamayacaðýdýr.

Deðerleme iþlemlerinden reeskont; alacak ve borç senetlerinin deðerleme günündeki deðerlerine indirgenmesi iþlemidir. Çünkü deðerleme gününde senedin nominal deðeri, deðerleme günü ile senedin vade tarihi arasýndaki süreye isabet eden faizi de kapsamaktadýr. Reeskont iþlemi ile faiz miktarý tespit edilmektedir. Tespit edilen miktar, kurumlarýn mali karlarýnýn hesaplanmasýnda göz önüne alýndýðýndan, mükelleflerin vergi matrahlarý böylece bir çeþit gelecek dönemlerini ilgilendiren gelir ve giderlerinden arýndýrýl- maktadýr.Bu makalemizde alacak ve borç senetlerinin deðerleme gününde nasýl deðerleneceði ve muhasebeleþtirileceði ile özellikli durumlara yer verilmiþtir.