Üretim iþletmeleri, farklý sebeplerle tam kapasite çalýþmayabilirler. Bu sebepler iþletmede üretim sürecinin iþleyiþinde gerçekleþen bakým- onarým, temizlik, alet eksikliði þeklinde olabileceði gibi, iþletmede üretim sürecinin iþleyiþinde ortaya çýkmayan elektrik kesintisi, yangýn gibi doðal afetler þeklinde de olabilir. Ýþletmelerde üretime bu sebeplerle ara verilmesi durumunda boþa geçen zamana ait iþçilik ücret giderlerinin muhasebeleþtirilmesine iliþkin farklý görüþler mevcuttur. Boþa geçen zamana iliþkin iþçilik ücret giderlerinin 680 Çalýþmayan Kýsým Gider ve Zararlarý hesabý ile iliþkilendirilir ve bu hesap dönem sonunda sonuç hesaplarýna aktarýlarak kapatýlýr.

Kalkýnma planlarý ve programlarda yer alan politika ve hedefler doðrultusunda kamu kaynaklarýnýn etkili, ekonomik ve verimli bir þekilde elde edilmesi ve kullanýlmasýný, hesap verilebilirliði ve mali saydamlýðý saðlamak üzere, kamu mali yönetiminin yapýsýný ve iþleyiþini, kamu bütçelerinin hazýrlanmasýný, uygulanmasýný, tüm mali iþlemlerin muhasebeleþtirilmesini, raporlanmasýný ve mali kontrolü düzenlemek amacý ile 5018 sayýlý Kamu Mali Yönetimi ve Kontrol Kanunu yayýmlanmýþtýr. Söz konusu Kanun'un 15. maddesine göre, istisna, muafiyet ve indirimlerden oluþan vergi harcama listesinin bütçeye eklenmesi gerekmektedir. Bu listede ilgili istisna, muafiyet ve indirimlerin kanuni dayanaðý olan kanun maddesine ve vergi türleri itibariyle yýllar bazýnda toplam vergi harcamasý tahmin tutarlarýna yer verilmektedir. Ancak söz konusu listede istisnalarýn tamamý yer almamaktadýr. Bu durum, hem vergi harcamalarýnýn oransal büyüklüðünü belirlemede hem de bütçede mali saydamlýk ilkesinin uygulanmasýnda olumsuzluða yol açmaktadýr.

Gelir Vergisi Kanunu'na göre verginin konusu gerçek kiþilerin gelirleridir. Kanun'da gelir, bir gerçek kiþinin bir takvim yýlý içinde elde ettiði kazanç ve iratlarýn safi tutarý þeklinde tanýmlanmýþtýr. Gelirin unsurlarý tek tek belirtilmek suretiyle Türk Gelir Vergisi sisteminde aðýrlýklý olarak kaynak teorisi benimsenmiþtir. Gelir Vergisi Kanunu'nda mükellefiyet ise tam ve dar mükellefiyet olmak üzere iki baþlýk halinde düzenlenmiþtir. Tam mükellefiyette gerçek kiþiler, Türkiye içinde ve dýþýnda elde ettikleri kazanç ve iratlarýn tamamý üzerinden vergilendirilirken dar mükellefiyette Türkiye'de yerleþmiþ olmayan gerçek kiþiler sadece Türkiye'de elde ettikleri kazanç ve iratlar üzerinden vergilendirilirler.