Vergi Usul Kanunu; vergi kanunlarının vergileme usullerini, mükelleflerin hak ve ödevlerini, vergi denetimini, vergi güvenliğini, vergilernede idarenin yetkisini ve vergi yargısını kapsayan genel bir uygulama (usul) kanunudur.
Mükellefler nezdinde yürütülen vergi incelemesinde 2365 sayılı Kanunla Vergi Usul Kanunu'nun 3. maddesinde yapılan değişiklikle ı 98 ı yılından itibaren serbest delil sistemine geçilmiş bulunmaktadır. Bu uygulama
ile vergi incelemelerinde mükellefin ödemesi gereken verginin doğruluğunun araştırılması esnasında sadece defter ve belgelerle yetinilmeyecek yemin hariç her türlü delil (Vergiyi doğuran olay ile doğrudan ilgili bulunması halinde şahit ifadesi de dahil) ispatlama vasıtası olarak kullanılabilecektir.
Mükellefler hakkında yürütülen vergi incelemelerinde yukarıda belirtilen delillerin toplanabilmesi, değerlendirilebiimesi ve doğruluğunun anlaşılabilmesi için Mali İdare ve vergi inceleme elemanları lehine Vergi
Usul Kanunu'nun ı48, ı49, ıso, ıs ı ve 152 nci maddelerinde bilgi alınması ve toplanması ile ilgili kanuni düzenlemeler yapılmış,yine buna aykırı hareket edenler hakkında aynı kanunun mükerrer 355 ve 361 inci maddelerinde maddi ve hürriyeti kısıtlayıcı cezalar öngörülmüştür. Belirtilen maddelerin açıklaması, uygulaması
ve ihtiyaç duyulan ek düzenlemeler yazımızın konusunu oluşturmaktadır.
Makaleyi PDF olarak indirebilirsiniz.