Ýþçi ve iþveren açýsýndan ücret hiþ kuþkusuz çalýþma hayatýnýn en asli unsurlarýnýn baþýnda gelmektedir. Ücret iþçi için geçim kaynaðý, hayatýnýn devamýný saðlamanýn temel unsurunu saðlar iken, iþveren için günümüz Neo-liberal ekonomi politikalarýnýn da yoðun etkisi ile bir maliyet unsuru olarak görülmektedir. Üretim faktörleri dikkate alýndýðýnda sermaye sahibi için kar ne kadar önemli ise iþçi için de ücret ayný öneme sahiptir. Ýþte bu noktada karþýmýza ücret ödeme zamanýnýn önemi hususu çýkýyor. Uygulamada ücret ödeme zamaný ile ilgili olarak ciddi sorunlar yaþanmaya baþlanmýþtýr. Bu konuda farklý yorumlar mevcuttur. Bu yazýmýzda uygulamaya yönelik anlatýmlara ve örneklere yer verilerek, konularla ilgili yasalar ve yargý kararlarý çerçevesinde deðerlendirilmiþtir.

Iþ Kanunu'nun 14. md.sinin kýdemin tesbitindeki genel esaslarýna istisna getiren fýkra aynen; ''T.C. Emekli Sandýðý Kanunu veya yalnýz Sosyal Sigortalar Kanunu'na tabi olarak sadece ayný yada deðiþik kamu kuruluþlarýnda geçen hizmet sürelerinin birleþtirilmesi suretiyle Sosyal Sigortalar Kanunu'na göre yaþlýlýk veya malüllük aylýðýna ya da toptan ödemeye hak kazanan iþçiye, bu kamu kuruluþlarýnda geçirdiði hizmet sürelerinin toplamý üzerinden, son kuruluþ iþverence tazminatý ödenir. Yukarýda belirtilen kamu kuruluþlarýnda iþçinin hizmet akdinin evvelce bu maddeye göre kýdem tazminatý ödenmesini gerektirmeyecek þekilde sona ermesi suretiyle geçen hizmet süreleri kýdem tazminatýnýn hesabýnda dikkate alýnmaz" denilmektedir. Belirtilen bu hükümlere göre hizmet birleþtirilmesinin koþullarý yazýnýn konusunu oluþturmaktadýr.