İşçi ve işveren açısından ücret hiş kuşkusuz çalışma hayatının en asli unsurlarının başında gelmektedir. Ücret işçi için geçim kaynağı, hayatının devamını sağlamanın temel unsurunu sağlar iken, işveren için günümüz Neo-liberal ekonomi politikalarının da yoğun etkisi ile bir maliyet unsuru olarak görülmektedir. Üretim faktörleri dikkate alındığında sermaye sahibi için kar ne kadar önemli ise işçi için de ücret aynı öneme sahiptir. İşte bu noktada karşımıza ücret ödeme zamanının önemi hususu çıkıyor. Uygulamada ücret ödeme zamanı ile ilgili olarak ciddi sorunlar yaşanmaya başlanmıştır. Bu konuda farklı yorumlar mevcuttur. Bu yazımızda uygulamaya yönelik anlatımlara ve örneklere yer verilerek, konularla ilgili yasalar ve yargı kararları çerçevesinde değerlendirilmiştir.
Iş Kanunu'nun 14. md.sinin kıdemin tesbitindeki genel esaslarına istisna getiren fıkra aynen; ''T.C. Emekli Sandığı Kanunu veya yalnız Sosyal Sigortalar Kanunu'na tabi olarak sadece aynı yada değişik kamu kuruluşlarında geçen hizmet sürelerinin birleştirilmesi suretiyle Sosyal Sigortalar Kanunu'na göre yaşlılık veya malüllük aylığına ya da toptan ödemeye hak kazanan işçiye, bu kamu kuruluşlarında geçirdiği hizmet sürelerinin toplamı üzerinden, son kuruluş işverence tazminatı ödenir. Yukarıda belirtilen kamu kuruluşlarında işçinin hizmet akdinin evvelce bu maddeye göre kıdem tazminatı ödenmesini gerektirmeyecek şekilde sona ermesi suretiyle geçen hizmet süreleri kıdem tazminatının hesabında dikkate alınmaz" denilmektedir. Belirtilen bu hükümlere göre hizmet birleştirilmesinin koşulları yazının konusunu oluşturmaktadır.