Vergi, Devletin kamu harcamalarını karşılamak için yasalar çerçevesinde, gerçek ve tüzel kişilerden ödeme gücü nispetinde karşılıksız olarak ve zora dayanarak aldığı parasal değerlerdir. Vergi sistemleri vergi mükelleflerinin gerçek ödeme gücüne ulaşabilmek için gelir, harcama ve servet temeline oturtulmuştur. Katma Değer Vergisi (KDV) ve Özel Tüketim Vergisi (ÖTV) gibi dalaylı vergiler mükelleflerin harcamalarını esas alan vergilerdir. Dalaylı vergilerde matrah ve ödenecek vergi hesaplanırken mükelleflerin gelirleri dikkate alınmaz. Bu yönüyle dalaylı vergiler, gelir . dağılımını olumsuz yönde etkilernesi nedeniyle eleştiri konusu yapılmaKtadır. Türk Vergi Sisteminde dalaylı vergiler alanında reform 01 .01 .1985 tarihinde yürürlüğe giren 3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kahunu ile başlamıştır. KDV, mal ve hizmetlerin ithali veya üretiminden nihai tüketiciye kadar olan bütün aşamalarda yaratılan katma değer üzerinden alınmaktadır. Dalaylı vergilerde ikinci reform denebilecek değişiklik 06.06.2002 tarih ve 24783 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan 4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanunu'dur. Bu yazımızın konusunu vergi gelirlerinin %33'ıJnü oluşturan KDV ile vergi gelirlerinin %22'sini oluşturması beklenen ÖTV arasındaki temel benzerlikler ile farklılıklar oluşturacaktır.