Tüm sağlık sistemlerinin ortak hedefi, var olan kısıtlı kaynaklar dahilinde sorumlu oldukları topluluklara en iyi hizmetini sağlamaktır. Ancak, son yıllarda baş döndürücü bir hızla gelişen sağlık teknolojisi, piyasaya sürülen yeni ve pahalı ilaçların getirdiği maliyet dünyadaki tüm sağlık sistemlerini zorlamaktadır. Ayrıca yükselen yaşam beklentisi ve bununla orantılı olarak kronik hastalıkların sağaltımı için gerekli kaynak l arın sürekli artması, sistemdeki karar alıcı mekanizmaların daha bilimsel (ve şeffaf) bir şekilde çalışmas ı nı kaçınılmaz kılmaktadır . Bu doğrultuda sağ l ık ekonomisi bilimi, gelişmiş ülkelerde karar alma mekanizmalarını destekleyen bir araç olarak giderek daha yaygın bir şekilde kullan ı lmaktadır. Sağlık sektöründe yap ı lan harcama tutarlarının (GSYiH) Gayri Safi Yurtiçi Has ıl a ve aile bütçesi içindeki payı, sektörün ekonomik önemini ortaya kçıymaktad ı r. Ekonomi bilim kurallarının sağlık sektörüne uygulanmasıyla birlikte ekonomi biliminin bir alt dalı olarak sağlık ekonomisi kavramı ortaya çıkmıştır. Sağlık ekonomisi, sağlık sektörüne ayrılm ı ş olan tüm kaynakların (sağlık işgücü, sermaye, tıbbi ekip- ''' Vergi Denetmeni man vb.) maksimum düzeyde sağlık hizmeti üretmek amacıyla en etkili ve verimli şekilde nasıl kullanılacağ ı nı ve üretilen bu hizmetin topluma en iyi şekilde bölüştürmeyi amaçlayan bilim dalıdır şeklinde de tanımlanabilir . Sağlık ekonomisi işgücü , sermaye, bina, tıbbi ekipman vb. kaynaklada bazı sorulara cevap aramaktadır. Bu sorular; ? Hangi sağlık hizmeti ve hangi miktarda üretilmeli? ? Bu hizmetler kim tarafından ve nasıl (hangi kurum ve teknolojik yöntemlerle) üretilmeli? ? Kim için (toplumu oluşturan çeşitli sosyal grup ve kişiler bu hizmetlerden hangi ölçüde ve nasıl yararlanacak) üretilmeli? şeklinde sıralanabilmektedir.