Bilindiği üzere Türk Vergi Sistemi beyan esasına dayanmaktadır. Beyan esası, mükellefin kendi mali durumunu bizzat kendisinin bildirmesidir. Gelir vergisi uygulaması bakımından mali durumun tespitinde en iyi yöntem ise elde edilen yıllık gelirdir. Sistemin özünü mükelleflerin farklı kaynaklardan elde ettikleri vergiye tabi kazanç ve iratları bir araya getirmek suretiyle vergi dairesine bildirmesi oluşturmaktadır. 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu'nun 1 inci maddesine göre gerçek kişilerin gelirleri gelir vergisine tabidir. Mezkûr kanunun 83 üncü maddesine göre hilafına hüküm olmadıkça gelir vergisi, mükellefin veya vergi sorumlusunun beyanı üzerine tarh olunur. Genel ilke bu olmakla birlikte gelirin toplanması ve beyanına ilişkin hükümler, Gelir Vergisi Kanunu'nun 85 inci ve 4842 ve 4962 sayılı Kanunlarla değişik 86'ncı maddelerinde düzenlenmiştir. Gelir Vergisi Kanunu'nda toplama yapılan ve yapılmayan haller ile 2012 yılı gelirlerinin toplanması ve beyanına ilişkin açıklamalar bu makalenin konusunu oluşturmaktadır.