Bu çalışmada yer alan açıklamalar uluslararası vergi anlaşmalarını konuları itibariyle genel olarak değerlendirerek yapılmış olup, ayrıntılar için her ülke anlaşmasının münhasır olarak dikkate alınarak incelenmesi gerektiği unutulmamalıdır. Zira söz konusu anlaşmalar ülkeler arasındaki ilişkinin sübjektif kriterlerine ve politik ilişkilerine bağlı olarak değişiklik gösterebilmektedir. Ayrıca konu başlıkları altında yer alan tespitlerin, teknik tanım ve ifadeler ile uygulamaların yine her anlaşma için farklılık arz edebileceği unutulmamalıdır. Bu bağlamda çalışmanın amacı 5520 sayılı Kurumlar Vergisi Kanununda yer alan hükümler nazarında çifte vergilendirmeyi önleme anlaşmalarının genel olarak incelenmesidir.
Bu çalışmada yer alan açıklamalar uluslararası vergi anlaşmalarını konuları itibariyle genel olarak değerlendirerek yapılmış olup, ayrıntılar için her ülke anlaşmasının münhasır olarak dikkate alınarak incelenmesi gerektiği unutulmamalıdır. Zira söz konusu anlaşmalar ülkeler arasındaki ilişkinin sübjektif kriterlerine ve politik ilişkilerine bağlı olarak değişiklik gösterebilmektedir. Ayrıca konu başlıkları altında yer alan tespitlerin, teknik tanım ve ifadeler ile uygulamaların yine her anlaşma için farklılık arz edebileceği unutulmamalıdır. Bu bağlamda çalışmanın amacı 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu ile 5520 sayılı Kurumlar Vergisi Kanununda yer alan hükümler nazarında çifte vergilendirmeyi önleme anlaşmalarının genel olarak incelenmesidir.
Bu çalışmada öncelikle Vergi Usul Kanunu, sonrasında Türkiye Muhasebe Standartları çerçevesinde emtia değerlemesine ilişkin usul ve esaslar ele alınacak ve etraflıca açıklanmaya çalışılacaktır.
Vergi Usul Kanununun 5. maddesinde yer alan, "Kazancı basit usulde tespit edilenler dâhil Gelir Vergisi mükellefleri ile sermaye şirketleri her yıl Mayıs ayının son gününe kadar vergi tarhına esas olan kazanç tutarları ile bunlara isabet eden vergi miktarlarını gösteren levhayı merkezlerine, şubelerine, satış mağazalarına iş sahipleri ile mükellefler tarafından kolayca okunup görünecek şekilde asmak zorundadırlar." şeklindeki mükellefiyet 6111 sayılı Kanunun' 82. maddesi ile değiştirilmiş ve "vergi levhasının tasdiki ve asılması" zorunluluğu kaldırılarak yerine "vergi levhası alma ve bulundurma" zorunluluğu getirilmiştir.Söz konusu vergi levhasının elektronik ortam* da alınması ve e-vergi levhası sorgulaması hizmetleri ile elektronik oltamda vergi kimlik numarası ve vergi levhası doğrulama işlemlerine ilişkin düzenlemelere 408 Sıra No.lu Vergi Usul Kanunu Genel Tebliğinde yer verilmiş olup çalışmada söz konusu tebliğ değerlendirilmiştir.