Ýlk örneklerine Roma Hukuku’nda rastlanýlan, fakat sakýncalarý dolayýsýyla yasaklanan torba kanun uygulamasý, son dönemde Türkiye’de yasama faaliyetleri kapsamýnda sýklýkla kullanýlmaktadýr. Tek bir kanun ile çok sayýda mevzuat alanýnda düzenleme yapan torba kanunlar, yasama faaliyetleri açýsýndan pratik olsa da kanun yapma tekniði ve hukukun temel ilkeleri açýsýndan eleþtiri konusu olmaktadýr. Vergi mevzuatýna yönelik düzenlemelerde de torba kanunlara baþvurulmakta, bu durum kanuniliðin katý biçimde uygulandýðý vergi hukukunda hem hukuk hem de vergi ilkelerini zedelemektedir. Özellikle, vergi gibi toplumu doðrudan ilgilendiren bir alanda çýkarýlan mevzuatta, torba kanunlarýn tercih edilmesi neticesinde; açýklýk, basitlik ve istikrar baþta olmak üzere temel vergi ilkelerinden uzaklaþýldýðý görülmektedir. Bu çalýþma torba kanun uygulamasýný eleþtirel bir bakýþ açýsýyla ele almaktadýr. Torba kanunlarýn bir kanun yapma tekniði olarak benimsenmesinin ortaya çýkardýðý olumsuzluklar vurgulanmakta ve vergisel düzenlemelerde de sýklýkla baþvurulan bu yasama faaliyetinin, vergi sistemine etkileri ortaya koymaktadýr. Anahtar Kelimeler: Hukuk, Torba Kanun, Vergi ilkeleri. JEL Sýnýflandýrma Kodlarý: K10, K34.