Son yýllarda bütün dünyada -özellikle geliþmekte olan ülkelerde- enflasyon oranlarý sürekli týrmanma göstermiþtir. Ülkemizde de devamlýlýk arz eden enflasyonun ikili, üçlü rakamlarda seyretmesi, iþletmelerin bütün girdi ve maliyetlerdeki sürekli artýþ karþýsýnda ayakta durmalarýný güçleþtirmektedir. Bu açýdan iþletmeler her yýl, ya mevcut reel iþ hacmini muhafaza edecekler ya da iþ hacmini küçültmek durumunda kalacaklardýr . Ancak þunu da unutmamak gerekir ki iþletmelerin artan rekabet ortamýnda rutin bir þekilde büyümelerini de sürdürmeleri gerekir. Bu kapsamda iþletmelerin ek sermaye ihtiyacýný karþýlayabilmek için gösterdikleri çabalara karþýn , devletin emisyon hacmini daraltarak piyasada para hacmini kýsmak, kredi limitlerini daraltmak gibi enflasyonu aþaðý çekmek için aldýðý tedbirler nedeni ile iþletmelerin ucuz, risksiz ek fon saðlama þa nsý azalmaktadýr . Böyle bir ortamda iþletmeler yatýrým indirimi, gümrük vergisi karþýlýðý , vergi, resim ve harç istisnasý , bina inþaat harç istisnasý , kaynak kullaným destekleme primi, katma deðer vergisi ertelemesi1 gibi devlet teþviklerinden yararlanýrlar . Yukarýda saydýðýmýz teþvikler günün þartlarýna göre süreklilik arz etmeyerek hükümet politikalarý ile belirlenmektedir. Halbuki Maliye Bakanlýðý ile Devlet Planlama Teþkilatýnýn yönetiminde bütçe dýþý bir fon olarak 27.12.1 980 tarihinde uygulamaya giren "Finansman Fonu" müessesesi kanunla belirlenen ve süreklilik arz etmesi açýsýndan farklý özelliðe sahip bir teþvik tedbiridir. Bu çerçevede, ekonomimize temel getiriliþ amacý, sermaye þirketleri ile kooperatifiere finansman kaynað ý saðlamak suretiyle mevcut yatýrýmlarýn hýzlandýrýlmasý ve dolayýsýyla ekonomik kalkýnmanýn saðlanmasý olan "Finansman Fonu" müessesesinin özellikle enflasyonist ortamda iþletmelere katkýlarý irdelenecektir.