NFT; sanat eserlerinin blockchain alt yapýsýna baðlanarak dijital bir eser haline dönüþtürülmesi olarak tanýmlanabilir. NFT ile eserlerin orijinalliði korunarak, kopyalanmasýnýn ve çoðaltýlmasýnýn önüne geçilmektedir. Dijital ekonominin her geçen gün büyümesiyle birlikte NFT’ye olan ilgi de artmaktadýr. Söz konusu sektörün ticaret hacminin milyarlarca Dolara ulaþmasýndan dolayý bu alanýn vergilendirilmesine iliþkin ülkelerin adým atmaya baþladýðýný görmekteyiz. Ülkemizde de bu sektörün vergilendirilmesine iliþkin yasal düzenlemelerin yapýlmasý gerekmektedir. NFT’nin vergilendirilmesine iliþkin görüþ ve önerilere makalemizde yer verilmiþtir. Anahtar Kelimeler: NFT, Non Fungible Tokens, Dijital Sanat Eseri. JEL Sýnýflandýrma Kodlarý: K34, K10, H24.

Osmanlý Devleti’nde ilk anayasacýlýk faaliyetleri Tanzimat Dönemi’yle baþlayýp, 1876 yýlýnda Kanuni Esasi’nin ilanýyla birlikte yazýlý bir anayasal zeminine oturmuþtur. Osmanlý Devleti’nin ilk anayasasýnda vergilendirmeye iliþkin hükümlerin “kanunilik ve ödeme gücü” ilkeleri çerçevesinde oluþturulduðunu görmekteyiz. Osmanlý Devleti’nden Türkiye Cumhuriyeti Devleti’ne geçiþ anayasasý olan 1921 Anayasasý’nda vergilendirmeye iliþkin hüküm bulunmazken, Kanuni Esasi’de yer alan vergilendirmeye iliþkin hükümler aynen geçerli olmuþtur. Cumhuriyetin ilk anayasasý olan 1924 Anayasasý ise hem idari yapý açýsýndan hem de vergilendirme yönünden yeni kurulan devletin gereksinimleri karþýlayabilecek hükümleri bünyesinde barýndýrmýþtýr. 1961 Anayasasý’nda vergilendirme, vergi ödevi baþlýðý altýnda “Siyasî Haklar Ve Ödevler” bölümünde düzenlenmiþtir.Böylece vergilendirme ilk defa temel hak ve özgürlükler bünyesine alýnmýþtýr. Güncel anayasamýz olan 1982 Anayasasý’nda ise vergilendirme; kanunilik, mali güç, genellik, eþitlik, vergi yükünün adaletli ve dengeli daðýlýmý ilkeleri üzerine inþa edilmiþtir. Anahtar Kelimeler: Anayasa, Vergi Ödevi, Anayasada Verginin Yeri JEL Sýnýflandýrma Kodlarý: M40, M41, M49.