Hayatýn kaçýnýlmaz bir parçasý olarak doðuþtan ya da sonradan meydana gelen sebeplerle oluþan engellilik, her insanýn karþý karþýya gelmesi muhtemel bir durumdur. Sosyal bir hukuk devletinde, toplumun bir ferdi olarak yaþam süren engellilerin yaþam koþullarýný iyileþtirmek, karþýlaþtýklarý zorluklarý ve fýrsat eþitsizliklerini mümkün olduðunca gidermek amacýyla üretilen politikalar sürekli þekilde iyileþtirilmeye çalýþýlmaktadýr. Bu konuda dünya çapýnda yaygýn þekilde kullanýlan mali araçlarýn durumuna bakýldýðýnda, özellikle vergilerin yoðun þekilde kullanýldýðý dikkat çekmektedir. Bu doðrultuda hükümetler, maliye politikasýnýn sosyal iþlevine uygun þekilde engellilere yönelik vergilemeye dayalý çeþitli kolaylýklar sunmaktadýr. Esasýnda sosyal nitelikli bir “vergi harcamasý” olarak deðerlendirilebilen bu kolaylýklar, tüm hükümetlerin vergi mevzuatlarýnda yerini almýþtýr. Türk vergi mevzuatýnda da engelli bireylerin faydalanabilmesi için geliþtirilen belli baþlý uygulamalar bulunsa da bu düzenlemelerin geliþtirilmeye açýk yönlerinin bulunduðu açýktýr. Ýnterdisipliner bir bakýþ açýsýyla ele aldýðýmýz bu çalýþmada, engelli bireylerin durumu ve karþýlaþtýklarý temel güçlükler ýþýðýnda Türk vergi sistemi içinde sunulan vergi kolaylýklarý araþtýrýlmýþ ve bu kapsamda bazý deðerlendirmeler yapýlarak çeþitli öneriler sunulmuþtur. Anahtar Kelimeler: Engellilik, Engellilik Ýndirimi, Vergi Kolaylýklarý JEL Sýnýflandýrma Kodlarý: K34, H20, H29