Gelir Vergisi Kanununun 1.maddesinde "Gelir bir gerçek kiþinin bir takvim yýlý içinde elde ettiði kazanç ve iratlarýn safi tutarýdýr . " þeklinde tanýmlanmýþtýr. Tanýmdan anlaþýlacagý üzere "vergiye tabi gelirin" birtakým özellikleri bulunmaktadýr . Bu özelliklerden biri de gelirin "yýllýk olma" özelliðidir Gerçek kiþilere ait gelirler, genel olarak bir yýllýk dönem için vergilendirilmekle beraber bunun bazý istisnalarý bulunmaktadýr. Gelirin yýllýk olmasýnýn istisnalarýndan olan " Yýllara Sari inþaat Ve Onarma iþleri " GVK'nun 42-44.maddeleri ile 5520 sayýlý KVK'nun 5.maddesinde hüküm altýna alýnmýþtýr. Gelir Vergisi Kanunu uyarýnca, yýllara sari yapý m ve onarým iþleri nde kar ve zarar iþi n bittiði yýla ait sayýlýp, mezkür yýlýn beyannamesinde gösterilerek vergilendirilir. Bundan dolayý ara süreler içerisinde hak ediþler a lýp bunun vergisini daha sonraki yýllarda veren mükellefler için kazanç fazlasý ortaya çýkmaktadýr . Kanun koyucu yýllara yaygýn yapým ve onarým iþlerinde, vergilendirme açýsýndan mükelleflere saðladýðý avantajý n karþýlýðý olarak bu iþlerde vergi tevkifatý esasýný getirmiþtir.

Ticaret veya endüstri iþletmelerinin varlýklarý arasýnda önemli bir yer tutan stoklar 1 Sýra no. lu Muhasebe Sistemi Uygulama Genel Tebliði'ne göre; iþletmenin satmak, üretimde kullanmak veya tüketmek amacýyla edindiði, ilk madde ve malzeme, yarý mamul, mamul, ticari mal, yan ürün, artýk ve hurda gibi bir yýldan az sürede kullan ý lacak olan veya bir yýl içerisinde nakde çevrilebileceði düþünülen varlýklardan oluþmaktadýr. Stoklar, iþletmenin diðer aktif hesaplarýndan farklý olup, her an satýlabilecek veya üretime veri lebilecek kýymetlerden oluþtuðundan bilançoda dönen varlýklar içinde yer alýr.

Özel inþaatý, taahhüt niteliðinde olmayan ve baþkalarý h esabýna yap ýlmaya·n inþaat olarak tanýmlayabiliriz. Bir inþaat faaliyetinde, iþ baþkalarý hesabýna yapýlýyorsa taahhütten söz edebiliriz. inþaat iþi kendi nam ve hesabýna yapýldýðýnda ise bu faaliyet özel inþaat konusuna girmektedir. Burada önemli olan husus; inþaat faaliyetinin ticari organizasyon içerisinde yapýlmamasý , yani faaliyetin sürekli olmamasý ve alým-satýma konu edilmemesidir. Vergi mevzuatýmýzda ise ücretliler, gelir vergisi tevkifatý yapmak zorunda olanlarýn yanýnda çalýþanlar ile gelir vergisi tevkifatý yapmak zorunda olmayanlarýn yanýnda ç alýþanlar olmak üzere iki gruba ayrýlýr. Gelir vergisi tevkifatý yapmak zorunda olmayan özel inþa at sahiplerinin ücretle çalýþtýrdýðý inþaat iþçileri farklý þekilde vergilendirilmektedir.