Bu çalýþma, Türkiye’de yaygýn bir yan hak olan þirket aracý tahsisinin vergi hukuku, sosyal güvenlik hukuku ve iþ hukuku boyutlarýyla mevcut durumunu analiz etmeyi, uluslararasý uygulamalarla (ABD, Almanya) karþýlaþtýrmayý ve mevcut “emsal bedel” ilkesine dayalý sistemin yarattýðý belirsizlikleri, karmaþýklýðý ve özellikle enflasyonist ortamdaki uygulama zorluklarýný ortaya koymayý amaçlamaktadýr. Analizler, Türkiye’deki uygulamanýn standart yöntemlerden yoksunluðunun öngörülebilirliði azalttýðýný, idari yükü artýrdýðýný ve hukuki uyuþmazlýklara yol açtýðýný göstermektedir. Ayrýca, menfaatin Ýþ Kanunu kapsamýnda ücretin bir parçasý sayýlmasý ve kýdem tazminatýna etkisindeki deðerleme sorunlarý da vurgulanmaktadýr. Bu sorunlara çözüm olarak, çalýþmada Almanya’da uygulanan ve aracýn liste fiyatýna dayalý yüzdesel bir hesaplama içeren modelin Türkiye koþullarýna uyarlanarak benimsenmesi önerilmektedir. Bu modelin basitlik, öngörülebilirlik, idari kolaylýk ve vergi/prim uyumunun artýrýlmasý gibi potansiyel faydalarý tartýþýlmaktadýr. Sonuç olarak, mevcut sistemdeki belirsizliklerin giderilmesi için standart bir yönteme geçilmesinin gerekliliði savunulmaktadýr. Anahtar Kelimeler: Þirket Aracý, Ayni Menfaat, Emsal Bedel, Vergilendirme, Ücret. JEL Sýnýflandýrma Kodlarý: H55, J32, H20.