İşletmelerin transfer fiyatlandırması yoluyla
örtülü kazanç dağıtımında bulunarak, sebep olduğu
vergi kayıp ve kaçaklarının engellenmesi
için vergi mevzuatında ciddi düzenlemeler yapılmıştır.
Bu husus, gerek ulusal gerek uluslararası
düzeyde önem arz etmekte olup, özellikle OECD
tarafından bu konuda pek çok yöntem ve rehber
geliştirilmiştir. Her ne kadar vergi mevzuatında
kayda değer düzenlemeler yapılmış olsa da, bu
konuda yargı bağlamında bir uzlaşı sağlanamamıştır.
Transfer fiyatlandırmasındaki yargı kararları
incelendiğinde, konunun vergi mevzuatı
açısından derinlemesine ele alınmadığı, benzer
hatta aynı temellere dayanan vergi raporlarından
bir kısmının yetersiz tespitlere dayandığı
gerekçesiyle reddedildiği, bazılarının ise kabul
edildiği gözlemlenmiştir. Bu sebeple makale,
mükelleflerin vergisiz kazanç dağıtımına yönelik başvurduğu yöntemleri analiz ederek, emsal fiyatın
tespitine yönelik çözüm önerileri sunmayı
ve yargı kararları ile konuyu tamamlamayı amaçlamaktadır.
Makalede yer alan yöntemler, konunun
teknik ve teorik kısmı hakkında bir zemin
oluşturmaktadır. Yargı kararlarıyla desteklenen
bu çalışmada, teknik bir konunun uygulamaya
yansıtılmasında yaşanan güçlükler ile farklılaşan
sonuçlar ortaya konulmaya çalışılmıştır.
Anahtar Kelimeler: Transfer Fiyatlandırması,
Emsallere Uygunluk İlkesi, Yargı Kararları.
JEL Sınıflandırma Kodları: H20, H26, H29,
K34, K41.