Ýnternet ortamýnda verilen reklam hizmetlerine yapýlan yatýrýmlar her geçen gün artmaktadýr. Mevcut vergi yasalarý, internet ortamýnda oluþan bu gelirleri tam anlamýyla kavrayamamaktadýr. Baþlangýçta önemsenmeyen vergi geliri kaybýna neden olan bu durum, günümüzde Google, Facebook, YouTube gibi küresel çapta faaliyette bulunan iþletmelerin uluslararasý vergi rekabetinin avantajlarýndan yararlanarak vergi yükünü azaltma eðilimleri baþta olmak üzere, sosyal medya aktörlerinin (YouTuber, Influencer gibi) vergisiz kazanç elde etmelerine imkan tanýdýðý için vergi kaybýný arttýrmýþtýr. Diðer taraftan geleneksel yollarla yapýlan reklam faaliyetlerinden elde edilen gelirlerin vergi kapsamýnda olmasý, internet üzerinden yapýlan reklam faaliyetleri lehine vergi rekabeti oluþturarak vergi adaletini olumsuz etkilemektedir. Gerek gelir kaybý endiþesi, gerekse geleneksel reklam faaliyetleri aleyhine oluþan vergi rekabeti, ülkeleri vergilendirme çalýþmalarýna sevk etmiþtir. Türkiye’de, 476 sayýlý Cumhurbaþkaný Kararý ile internet ortamýnda reklam hizmeti verenlere veya internet ortamýnda reklam hizmeti verilmesine aracýlýk edenlere yapýlan ödemeler üzerinden tevkifat uygulamasý getirilmiþtir. Bu çalýþmada, diðer ülkelerin uygulamalarý da göz önünde bulundurularak deðerlendirmeler yapýlacak, öneriler sunulacaktýr.