Bilindiði üzere vergi hukuku; konusuna giren vergi kanunlarýnýn yapýsý, yorumu, yer ve zaman bakýmýndan uygulanmasý , kaynaklarý, vergi borçlusu ve alacaklýsý, vergi ehliyeti, vergi suçlarý vb. inceleyen bir kamu hukuku koludur.' Vergi iliþkisinden doðan hak ve ödevler ile bu ödevlere uygun hareket edilmemesi durumunda ortaya çýkabilecek cezalar ve uyuþmazlýklar konularýný inceleyen hukuk dalý olan vergi hukukunun da kaynaklarý vardýr. Bazý hukukçulara göre, asli ve yardýmcý kaynaklar, bazýlarýna göre birincil ve ikinci l kaynaklar, baz ý larýna göre ise baðlayýcý ve baðlayýcý olmayan kaynaklar baþl ý klarý altýnda incelenen vergi hukukunun kaynaklar ý ný daha detaylý olarak doðduklarý alanlar dikkate alýnarak irdelemenin yerinde olduðu kanaatindeyiz. Buna göre; vergi hukukunun kaynaklarý , Yasama, Yürütme, Yargý Organ ý ndan Doðan Kaynaklar ve Diðer Kaynaklard ýr. Yazýmýzýn konusunu vergi alanýnda Gelir idaresi Baþkanlýðý'nca yapýlan yeni düzenlemeler ilgilendirmekte old u ðundan yazýmýzýn birinci kýsmýnda öncelikle vergi hukukunun kaynaklarýna kýsaca deðineceðiz , ikinci kýsmýnda ise Gelir idaresi Baþkanlýðý'nca yapýlan uygulamanýn taraflar açýsýndan ifade ettiklerini irdeleyeceðiz.

Sahte belge kullanýmý yönünden incelemelerde en sýk rastlanýlan þikayetlerden bir tanesi de, mükellefler tarafýndan hiç alýnmadýðý,kendi adiarýna haberleri olmadan hayali faturalar düzenlendiðinin iddia edilmesidir.Burada önemli olan nokta, sadece faturanýn düzenlenip kayýtlara yansýtýlmasýnýn , mallarýn gerçekten karþý tarafa satýlarak teslim edildiðini ispat noktasýnda yeterli olup olmadýðýdýr. Fatura ile ilgili olarak Türk Ticaret Kanunu ve Vergi Usul Kanunu'nda yapýlan düzenlemeler ýþýðýnda faturanýn düzenleyen lehine delil olabilme ve olarnama durumlarýný irdeleyeceðiz.

Gelir Vergisi Kanunu 38. maddesinde yer alan maliyet bedeli artýrýmý , bilanço yada iþletme hesabý esasýna göre defter tutan gelir ve kurumlar vergisi mükelleflerinin, en az 2 tam yýl süre ile aktiflerinde tuttuklarý iktisadi kýymetlerini elden çýkarmalarý sonucu ortaya çýkan enflasyonist kaynaklý fiktif kazançlarýn vergi dýþý býrakýlma suretiyle vergilendirmede gerçek kazancýn kavranýlmasý amacýyla düzenlenmiþ müessesedir. Mükelleflerin Gelir Vergisi Kanunu · 38. maddesinin son fýkrasý hükmünü sabit kýymetlerin elden çýkarýlmasý halnde uygulamalarýnda da hareket noktasý, sabit kýymetlerin "Maliyet Bedeli" olmaktadýr. iþletmeler, bünyelerinde yer alan sabit kýymetleri her zaman özkaynaklarý ile iktisap etmemektedirler. Günün ekonomik koþullarý da deðerlendirilerek sabit kýymet iktisabýnda gerektiðinde yabancý kaynak kullanmakta ve bu kaynaða iliþkin olarak da kredi faizi, kur farký vb. finansman giderlerine katlanmaktadýrlar Yazýmýzýn konusunu da iþletmelerin sabit kýymet iktisabýnda kullandýklarý yabancý kaynaklar nedeniyle katlandýklarý finansman giderlerinin maliyet bedeli artýrýmý uygulamasý karþýsýnda ne olacaðý oluþturmaktadýr .