Türk Vergi kanunlarýnýn uygulanmasýnda mülkilik ve þahsilik ilkeleri geçerlidir. Her devlet, egemenlik hakkýnýn gereði olarak vatandaþý olsun veya olmasýn ülkede vergiyi doðuran olayýn meydana gelmesine sebep olan herkesten vergi alma yetkisine sahiptir. Ülkemiz vergi sistemi içerisinde dar mükellef kurumlarýn vergilendirmesinin temeli mülkilik ilkesindedir. Ancak her ülkenin vergi yasalarýný kendi ülke sýnýrlarý içerisinde uygularken ayný ilkeye göre hareket etmemesi ve mülkilik ilkesinden þahsilik (kiþisellik) ilkesine doðru yönelim göstermesi sonucunda, vergilendirme yetkileri çatýþmakta ve bu durum uluslararasý vergi yasalarýnýn en önemli sorunlarýnda biri olan çifte vergilendirmeyi doðurmaktadýr. Bu çalýþmanýn amacý, dar mükellef kurumlarýn vergisel ödev ve sorumluluklarýný Kurumlar Vergisi Kanunu çerçevesinde ortaya koymaktýr. Bu doðrultuda Türkiye ile Fransa, Ýngiltere, Almanya, Amerika Birleþik Devletlerinde dar mükellef kurumlarýn vergilendirilmesi ile ilgili uygulamalara çifte vergilendirmeyi önleme anlaþmalarý çerçevesinde yer verilecektir. Sonuç olarak dar mükellefiyetin Türkiye’de vergilendirilmesi vergi gelirlerinin arttýrýlmasý ve eþitliðin saðlanmasý noktasýnda faydalarý vardýr. Anahtar Kelimeler: Dar Mükellef, Kurumlar Vergisi, Türkiye, Ülke Örnekleri JEL Sýnýflandýrma Kodlarý: H21, H25, H32.