Globalleþen dünyada þirketlerin yüksek enflasyon ve kriz ortamiarýna karþý ayakta kalabilmesi güçlü bir sermaye yapýsýný zorunlu kýlmaktadýr. Þirketlerin, iþletme sermayelerinde yaþanan kayýplarý telafi etmek ve düþük maliyetli finansman temin etmek amacýyla halka açýlmak suretiyle sermaye yapýlarýný güçlendirme yoluna gittikleri gözlemlenmektedir. Þirketlerin gerek sermaye yapýlarýný güçlendirmek, gerekse enflasyon nedeniyle oluþan fiktif karlarýn vergilendirilmesini önlemek amacýyla Türk Ticaret Kanunu (TTK}, Sermaye Piyasasý Kanunu (SPK) ve diðer vergi kanunlarýnda yapýlan hukuki düzenlemelerle ayrýcalýk (avantaj) saðlanmaktadýr. Hisse senedi ihraç primleri olarak adlandýrýlan emisyon primleri, deðiþik kanunlarla deðiþik zamanlarda farklý uygulamalara konu olmuþtur. Bu kanunlarýn bazýlarýnda emisyon primleri vergileme kapsamýna alýnmýþ bazýlarýnda ise vergileme kapsamý dýþýnda býrakýlmýþtýr. Bu çalýþmada , hisse senedi ihraç primlerinin oluþmasý anýndan kullanýlma aþamasýna kadar geçen bütün süreçlerde; bu hesabýn þirketler üzerindeki olumlu ve olumsuz etkileri ile TTK, SPK ve vergi kanunlarý karþýsýndaki durumu, konuya iliþkin tereddüt yaratan tartýþmalý hususlar açýklanmaya çalýþýlmýþ ve söz konusu primierin muhasebeleþtirilmesi bir örnek üzerinde i ncelenmiþtir .