Bilindiği üzere, 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununda vergi güvenlik müesseselerinden biri olan hayat standardı esası ile, ilgili düzenlemeler mevcuttur. Anılan Kanunun 116 ve geçici 35 nci maddelerinde yer alan hükümler,
hayat standardı esasının uygulamasına yöneliktir.
Geçici 35 nci maddenin 3 üncü fıkrasının (c) bendinin 2 nci fıkrası;
" Aynı veya ayrı neviden birden fazla işyerinde ticari faaliyette bulunan mükellefin temel gösterge tutarına, birden sonraki her bir işyeri için temel gösterge tutarının % SO'si oranında ilave yapılır." şeklinde düzenlenmiştir.
Bu hüküm, birden fazla işyeri olan mükelleflerin hayat standardı esasına göre tespit edilen vergi matrahlarını arttırıcı bir hükümdür. Bu nedenle, işyerinin tanımı ve tespiti önem arz etmektedir. Özellikle nakil vasıtalarının hangi durumlarda işyeri sayılacağına dair tereddütler mevcuttur. Yazımızın konusunu da, hayat standardı uygulamasında vergi kanunları ve yargı kararları dikkate alınarak nakil vasıtalarının ayrı bir işyeri sayılıp sayılmayacağının tartışılması oluşturacaktır.
Makaleyi PDF olarak indirebilirsiniz.