Bilindiði üzere 5237 sayýlý Türk Ceza Kanunu (T.C.K.) 01.06.2005 tarihinden itibaren yürürlüðe girmiþ olup, söz konusu kanunda; suçun tanýmý ve unsurlarýna açýklýk getirilmiþ ve hapis cezalarýnda yeni düzenlemeler yapýlmýþtýr. Diðer taraftan, vergisel anlamda iþlenen kaçakçýlýk suçlarý ve bunlara iliþkin cezalar ise, 213 sayýlý Vergi Usul Kanunu'nun (V.U.K.) 359. maddesinde düzenlenmiþtir. Yeni T.C.K.'nýn 207 ve 208. maddelerinde de sahte belge düzenlemek, sahte belge kullanmak, belgeleri tahrif etmek gibi V.U.K.'da belirtilen suçlarabenzer nitelikte olan suçlara deðinilmiþ olup, T.C.K.'nýn genel hükümlerinin, özel ceza kanunlarý ve ceza içeren kanunlardaki suçlar hakkýnda da uygulanacaðý hükümlerine yer verilmiþtir. Bu sebeple, V.U.K.'un 359. maddesinde düzenlenen suç ve cezalarýn, 5237 sayýlý T.C.K.'ya göre deðerlendirilmesi ve her iki kanunun ilgili kýsýmlarýnýn birbiriyle uyumlaþtýrýlmasý gerekmekte olup, yazýnýn ilerleyen kýsýmlarýnda bu duruma açýklýk getirilmeye çalýþýlacaktýr.

Ýnþaat taahhüt iþi ve inþaat malzemeleri ticaretiyle uðraþan mükelleflerin neden sahte fatura kullanma ihtiyacý duyduklarý sahte fatura arz ve talebinin nasýl oluþtuðu ve bunu özendiren sebeplerin neler olduðu bu yazýnýn konusunu oluþturmaktadýr .