Davranışsal iktisatın kavramları ve bulguları iktisat politikası tasarımlarında giderek daha sık kullanılmaktadır. Vergi politikası tasarımlarında davranışsal iktisatın en çok kullanılan kavramı vergi uyumu kavramıdır. Davranışsal iktisat teknikleriyle vergi uyumunu ölçebilecek anket benzeri yöntemlerin kısıtlı ve sapmalı sonuçlar üretmesi, deneysel iktisat kapsamındaki deneylerin zor veya maliyetli olması nedeniyle etmen tabanlı modelleme gibi simülasyon yöntemleri kullanılarak olası iktisat politikalarının etkileri analiz edilebilmektedir. Bu çalışmada mükelleflerin vergi uyumuna yönelik algı, tutum ve davranışları etmen tabanlı modellemeyle modellenmiştir.Çalışmanın amacı farklı meslek grupları altında modele dahil edilen mükelleflerin davranışlarını etkileyen yapısal ve davranışsal unsurların vergi uyumuna etkisini analiz etmektir. Çalışmada sık yapılan vergi denetimleriyle karşılaştırıldığında nadir olarak yapılan denetimlerin vergi uyumunu daha fazla arttırdığı, ayrıca vergi ödemelerinin yarattığı “ulusal gurur” ve “statü” gibi toplumsal getirilerin vergi uyumunu pozitif yönde etkilediği bulgulanmıştır. Farklı parametre değerleri altında, davranışsal iktisat bulgularıyla uyumlu davranış denklemleri ve etkileşimler altında gerçekleştirilen tekrarlı simülasyonlar, vergi oranlarındaki artışın psikolojik getirilerle telafi edilmesi halinde oluşan sübjektif vergi yükünün telafi edilebileceği sonucunu vermektedir. Sonuç olarak vergi oranlarının azaltılması veya denetim sıklığının artışı vergi uyumunu olumlu etkilememekte ve tahsilat oranlarını arttıramamaktadır. Anahtar Kelimeler: Vergi Uyumu, Etmen Tabanlı Modelleme, Bomba Krateri Etkisi, Hedef Etkisi JEL Sınıflandırma Kodları: H26, H30, C15

Abonelik veya Satın Alma Gerekiyor!

Bu makalenin devamını okuyabilmek için giriş yapmanız, satın almanız veya abone olmanız gerekmektedir.