Üzüm, zeytin gibi ürünleri sýkýp suyunu çýkarma anlamýna gelen tasiriye iþi, doðal olarak bu ürünlerin, yetiþtirildiði yörelerde yaygýn olarak yapýlan bir faaliyet türüdür. Öncelikle belirtmek gerekir ki tasiriye iþi bir hizmet faaliyeti olup, burada herhangi bir zirai mal alým satýmý söz konusu deðildir. Ancak ülkemizde zeytinyaðý üretimi yapan firmalarca müstahsile ait tane zeytinlerin sýkýlarak zeytinyaðý haline getirilmesi ve bu hizmet bedelinin hak yað ve prina teslim edilmek suretiyle ödenmesi oldukça yaygýn bir uygulamadýr. Üretilen zeytinyaðýnýn sýkma bedeli karþýlýðýnda iþletmede kalan kýsmýna hak yað, zeytin sýkýmýndan sonra kalan posaya da prina denilmektedir. Tasiriye iþinin bir hizmet faaliyeti olduðu, zeytinyaðý iþleme fabrikalarýnýn iþleyiþine bakýlarak daha kolay anlaþýlabilir. Þöyle ki; zirai ürün olan zeytin, çiftçi tarafýndan yað elde etmek için fabrikaya teslim edilir. Bu zeytinlerin zeytinyaðý haline getirilmesi karþýlýðýnda fabrika, ya nakit alýr ya da çýkan zeytinyaðýnýn belli bir oranýný ve prinayý (posa) alýr. Genelde uygulama da bu ikinci þekildedir. Bu tür imalat iþlemlerinde, üretimi hedeflenen ana ürünün imalatý esnasýnda, iþletme için ikinci derecede önem arz eden bir takým ürünler ortaya çýkabilir. Zeytinyaðý fabrikasýnda çýkan prina (posa) bu tür ürüne örnek teþkil eder. Ýþte bu ikinci derecede öneme sahip olan ürünler "yan ürün' olarak adlandýrýlmaktadýr. Zirai ürünün üretim sürecinden geçirilmesi sonucunda ortaya çýkan yan ürünün de belli bir deðeri vardýr. Yazýmýzda, zeytinyaðý tasiriye faaliyetinde belge düzeni ile gelir vergisi stopajý ve katma deðer vergisi karþýsýndaki durumu açýklanmaya çalýþýlacaktýr.