Yeni yatýrým yapýlmasý yada mevcut yatýrýmlarýn geniþletilmesi esnasýnda özkaynak yetersizliði, kredi ve finansman ihtiyacý her zaman güncelliðini koruyan mali sorunlarýn baþýnda yer almaktadýr. Ayrýca geliþmekte olan ülkelerde sermaye birikiminin yeterli düzeyde olmamasý yatýrýmlarý olumsuz yönde etkilemektedir. Üretim faktörleri olarak bilinen emek, sermaye, doðal kaynaklarý biraraya getirip bunlarý insanoðlunun istifadesine sunan giriþim yeteneðidir. Sözkonusu yeteneðin kendisinden beklenen iþlevi gerçekleþtirebilmesi, günümüzün hýzlý teknolojik geliþmeleri de göz önüne alýnýrsa herþeyden önce mali güce baðlýdýr . Günümüzde mali imkanlar ile müteþebbisliðin ayný kimsede bulunmasý pek ender bir durumdur. Para ve sermaye piyasalarýnýn kurulmasý ile tasarruf sahipleri ile giriþimcileri biraraya getirip karþýlýklý çýkara dayalý bir yapýyý kurma çabasýný gündeme getirmiþtir. Leasing, özellikle yatýrým mallarýnýn kiralamasý, uzun geçmiþe sahip bir olaydýr. Tarihte ilk leasing fikrinin M.Ö.350 yýllarýnda eski Yunanlýlar tarafýndan ortaya atýldýðý ileri sürülmektedir. Ayný þekilde 11. yüzyýlda Venediklilerin o zamanlarda çok pahalý olan gemiyi ticari gemi sahiplerine kiralamalarý da bir nevi leasing uygulamasý olarak nitelendirilmektedir. Anglo Amerikan kökenli olan Leasing (Finansal Kiralama) 1930'1u yýllarda Amerikan ekonomisinin yaþadýðý darboðazdan sonra, yatýrým yapmak isteyen ancak özkaynak ve kredi olanaklarý sýnýrlý giriþimcilere yeni bir çözüm, yeni bir finansman kaynaðý olarak ortaya çýkmýþtýr. Finansal Kiralama sistemi bugün Amerika Birleþik Devletleri, Avrupa ve birçok Uzakdoðu ülkesinde baþarýyla uygulanmakta ve büyüyen ekonomilerde toplam yatýrýmlarýn %30'u Leasing þirketlerince gerçekleþtirilmektedir .Finansal Kiralama ilk defa kara Avrupasý hukuk sistemlerine ve 10.6.1985 tarih ve 3226 sayýlý "FInansal Kiralama Kanunu" ile hukuk sistemimize girmiþ bulunmaktadýr. Bu kanunun yürürlüðe girmesinden sonra deðiþik tarihlerde kanun, bakanlar kurulu kararý ve yönetmelikler yayýnlanmýþtýr. Vergi mevzuatýmýýda da bu konu ile ilgili düzenlemeler yapýlmýþtýr. Yukarýda yapýlan açýklamalardan hareketle yazýmýzda öncelikle Leasing uygulamasýnýn mahiyeti, konusu ve özellikleri açýklanacaktýr. Bilahare Leasing ile ilgili yasal düzenlemeler, ülkemizdeki leasing uygulamasýna ait son durum ve yasal düzeniemelerin uygulanmasý aþamasýnda görülen aksaklýklar ile Leasing'in muhasebe uygulamasýna iliþkin açýklamalara bundan sonraki sayýmýýda devam edilecektir.

Kooperatiflerin, sahip olduklarý gayrimenkullerini kiraya vermeleri halinde, muafiyet þartlarýndan "münhasýran ortaklara iþ görme" þartýný ihlal etmiþ olacaklarýndan kurumlar vergisi muafiyetinden yararlanmalarý mümkün olmayacaktýr. Bu durum da, kooperatifierin kurumlar vergisine tabi olmalarý gerektiðinden mükellefiyet kayýtlarýnýn tesisi gerekir. Öte yandan, kurumlar vergisi kanunu'nun 20. maddesinin ikinci fýkrasýnda kooperatiflerin gelirlerinin Gelir Vergisi Kanunu'nun 84. maddesine göre tevkifata tabi tutulan gayrimenh.'Ul kira gelirlerinden ibaret bulunmasý halinde bu kira gelirleri için beyanname verilmeyeceði, hükme baðlanmýþtýr. Bilindiði üzere, 1989/3 seri no.lu kururnlar vergisi iç genelgesinde açýklandýðý üzere tevkifata tabi tutulan bu gelirlere, tevkifata tabi tutulmuþ olan mevduat faizleri de dahil edilmiþtir. Buna göre, gayrýmenkul kira gelirleri nedeniyle kurumlar vergýsý mükellefiyeti tesis edilmesi gereken kooperatiflerin, mevduat faizi dýþýnda baþka geliderinin olmamasý ve bu gelirlerin tevkifata tabi tutulmuþ olmasý halinde, beyanname vermeyeceklerdir. Ancak bu kooperatifler kurumlar vergisi mükellefi olduklarýndan, beyanname verme dýþýnda mükellefiyetle ilgili diðer ödevlerini yerine getirecekleri tabiidir. Buna göre, anýlan kooperatiflerin terkini söz konusu deðildir . Diðer taraftan, kooperatifiere ait gayrimenkullerin bir bedel karþýlýðý olmaksýzýn kiraya verilmesi halinde kurum kazancýnýn tespiti ve gelir vergisi tevkifatý kanunlarýnýn kurumlar vergisi ve gelir vergisi Kanununun ilgili hükümler çerçevesinde mükellef bazýnda çözümlenmesi gerekmektedir.