4208 sayılı Karaparanın Aklanmasının Önlenme. sine ilişkin yasa, 13.11.1996 tarihinde Türkiye Büyük Millet Meclisi'nde kabul edilerek 19.11 .1996 tarihinde Resmi Gazete'nin 22822 sayılı nüshasında yayınlanarak aynı gün yürürlüğe girmiştir. Yeni yasa ile yeni örgütler oluşturmuş ve karapara suçlarına ağır cezalar getirilmiştir. Ancak toplumsal yapı değişmedikçe, başta vergi kaçakçılığı ve hayali ihracat olmak üzere bazı vergi suçlarının önüne geçilmedikçe, karaparanın kaynaklarını kurutmak pek kolay olamayacaktır. Aşağıda 4208 sayılı Kara.paranın Aklanmasının Önlenmesine ilişkin Yasa çeşitli yönleriyle değerlendirmeye tabi tutulacaktır.
Kamu finansman açığının sürekli artan bir trend izlemesi ve devletin gelir-gider dengesinin kurulamamış olması siyasi iktidarı yeni kaynak arayışına yöneltmiştir. Siyasi iktidarın kaynak yaratmaya yönelik uygulamalarından biride altın, kıymetli maden ve taşlar ile bunlardan yapılan ziynet eşyalarının stoklarından bir defaya mahsus olmak üzere %6-7 oranında vergi almak suretiyle belgesiz kıymetli maden ve ziynet eşyası stoklarının kayda alınmasını öngören ve bu yollada kaynak yaratarak devlete gelir sağlamaya yönelik olan uygulamasıdır. Kamuoyunda altın stok affı yada kuyumcu affı olarak da isimlendirilen uygulama 30 Kasım 1996 tarih ile 22833 . sayılı Resmi Gazete'de yayınlanarak yürürlüğe girmiştir. 4213 sayılı Kanun ile mükelleflerin işletmelerinde mevcut olduğu halde kayıtlarında yer almayan altın ve kıymetli maden stoklarını beyan edip bu beyanları üzerinden külçe altın için %6, diğerleri için %7 ve değerleme farkları üzerinden %6 o.ranında vergi hesapiayıp beyan etmeleri koşulu ile altın ve kıymetli madenieri kayıt altına alma imkanı getirilmiştir. Yukarıda yapılan açıklamalardan hareketle 4213 sayılı Kıymetli Maden ve Ziynet Eşyası Beyanı Hakkında Kanun ile Kıymetli Maden ve Ziynet Eşyası Beyanı Hakkında Kanunla ilgili 1 Sıra Numaralı Genel Tebliğin çeşitli yönleriyle değerlendirilmesi bu yazımızın konusunu oluşturmaktadır.