Bilindiği üzere vergi hukuku; konusuna giren vergi kanunlarının yapısı, yorumu, yer ve zaman bakımından uygulanması , kaynakları, vergi borçlusu ve alacaklısı, vergi ehliyeti, vergi suçları vb. inceleyen bir kamu hukuku koludur.' Vergi ilişkisinden doğan hak ve ödevler ile bu ödevlere uygun hareket edilmemesi durumunda ortaya çıkabilecek cezalar ve uyuşmazlıklar konularını inceleyen hukuk dalı olan vergi hukukunun da kaynakları vardır. Bazı hukukçulara göre, asli ve yardımcı kaynaklar, bazılarına göre birincil ve ikinci l kaynaklar, baz ı larına göre ise bağlayıcı ve bağlayıcı olmayan kaynaklar başl ı kları altında incelenen vergi hukukunun kaynaklar ı nı daha detaylı olarak doğdukları alanlar dikkate alınarak irdelemenin yerinde olduğu kanaatindeyiz. Buna göre; vergi hukukunun kaynakları , Yasama, Yürütme, Yargı Organ ı ndan Doğan Kaynaklar ve Diğer Kaynaklard ır. Yazımızın konusunu vergi alanında Gelir idaresi Başkanlığı'nca yapılan yeni düzenlemeler ilgilendirmekte old u ğundan yazımızın birinci kısmında öncelikle vergi hukukunun kaynaklarına kısaca değineceğiz , ikinci kısmında ise Gelir idaresi Başkanlığı'nca yapılan uygulamanın taraflar açısından ifade ettiklerini irdeleyeceğiz.
Sahte belge kullanımı yönünden incelemelerde en sık rastlanılan şikayetlerden bir tanesi de, mükellefler tarafından hiç alınmadığı,kendi adiarına haberleri olmadan hayali faturalar düzenlendiğinin iddia edilmesidir.Burada önemli olan nokta, sadece faturanın düzenlenip kayıtlara yansıtılmasının , malların gerçekten karşı tarafa satılarak teslim edildiğini ispat noktasında yeterli olup olmadığıdır. Fatura ile ilgili olarak Türk Ticaret Kanunu ve Vergi Usul Kanunu'nda yapılan düzenlemeler ışığında faturanın düzenleyen lehine delil olabilme ve olarnama durumlarını irdeleyeceğiz.
Gelir Vergisi Kanunu 38. maddesinde yer alan maliyet bedeli artırımı , bilanço yada işletme hesabı esasına göre defter tutan gelir ve kurumlar vergisi mükelleflerinin, en az 2 tam yıl süre ile aktiflerinde tuttukları iktisadi kıymetlerini elden çıkarmaları sonucu ortaya çıkan enflasyonist kaynaklı fiktif kazançların vergi dışı bırakılma suretiyle vergilendirmede gerçek kazancın kavranılması amacıyla düzenlenmiş müessesedir. Mükelleflerin Gelir Vergisi Kanunu · 38. maddesinin son fıkrası hükmünü sabit kıymetlerin elden çıkarılması halnde uygulamalarında da hareket noktası, sabit kıymetlerin "Maliyet Bedeli" olmaktadır. işletmeler, bünyelerinde yer alan sabit kıymetleri her zaman özkaynakları ile iktisap etmemektedirler. Günün ekonomik koşulları da değerlendirilerek sabit kıymet iktisabında gerektiğinde yabancı kaynak kullanmakta ve bu kaynağa ilişkin olarak da kredi faizi, kur farkı vb. finansman giderlerine katlanmaktadırlar Yazımızın konusunu da işletmelerin sabit kıymet iktisabında kullandıkları yabancı kaynaklar nedeniyle katlandıkları finansman giderlerinin maliyet bedeli artırımı uygulaması karşısında ne olacağı oluşturmaktadır .