Vergi yasalarının geriye yürümemesi, hukuk devleti ve hukuk güvenliği ilkelerinin bir yansıması olarak kabul edilmekte, Anayasa Mahkemesi bu bağlamda önemli bir denetim mekanizması işlevi görmektedir. Bu prensip, bireylerin mevcut hukuki düzenlemelere göre plan yapabilmelerini ve taahhütlerde bulunmalarını kolaylaştıran bir ilkedir. Türk Anayasa Mahkemesi, Kıta Avrupası uygulamalarını takip ederek vergi yasalarının geriye etkili olmasını anayasal ilkeler çerçevesinde incelemektedir. Mahkeme, geriye yürüyen yasaların gerçek olmayan hallerini Anayasa ile uyumlu bulurken, bazı durumlarda ise gerçek geriye yürümelerin de Anayasa’ya uygun olduğunu kabul etmiştir. Özellikle ekonomik krizler ve doğal afet sonrası yürürlüğe giren vergi yasalarını, kamu yararını gözeterek Anayasa’ya uygun bulduğu anlaşılmakla birlikte, bazen vergi tekniğinin detaylarına inerek gerekçelerini farklı temellere oturtmuştur. Mahkemenin bu çeşitlilikteki uygun bulma gerekçeleri eleştirilere maruz kalmıştır. Anahtar Kelimeler: Vergi Hukuku, Anayasal İlkeler, Geriye Yürümezlik İlkesi. JEL Sınıflandırma Kodları: H20,H26,H29.