Vergi yasalarýnýn geriye yürümemesi, hukuk devleti ve hukuk güvenliði ilkelerinin bir yansýmasý olarak kabul edilmekte, Anayasa Mahkemesi bu baðlamda önemli bir denetim mekanizmasý iþlevi görmektedir. Bu prensip, bireylerin mevcut hukuki düzenlemelere göre plan yapabilmelerini ve taahhütlerde bulunmalarýný kolaylaþtýran bir ilkedir. Türk Anayasa Mahkemesi, Kýta Avrupasý uygulamalarýný takip ederek vergi yasalarýnýn geriye etkili olmasýný anayasal ilkeler çerçevesinde incelemektedir. Mahkeme, geriye yürüyen yasalarýn gerçek olmayan hallerini Anayasa ile uyumlu bulurken, bazý durumlarda ise gerçek geriye yürümelerin de Anayasa’ya uygun olduðunu kabul etmiþtir. Özellikle ekonomik krizler ve doðal afet sonrasý yürürlüðe giren vergi yasalarýný, kamu yararýný gözeterek Anayasa’ya uygun bulduðu anlaþýlmakla birlikte, bazen vergi tekniðinin detaylarýna inerek gerekçelerini farklý temellere oturtmuþtur. Mahkemenin bu çeþitlilikteki uygun bulma gerekçeleri eleþtirilere maruz kalmýþtýr. Anahtar Kelimeler: Vergi Hukuku, Anayasal Ýlkeler, Geriye Yürümezlik Ýlkesi. JEL Sýnýflandýrma Kodlarý: H20,H26,H29.