Bilindiði üzere, Gelir Vergisi Kanunumuzun en etkin vergi güvenlik müesseselerinden olan Servet Beyaný esasý 1984 yýlýnda yapýlan düzenleme ile mevzuattan kaldýrýlmýþtýr. Esas itibariyle Gelir Vergisi mükelleflerinin beyan dýþý kalan vergiye tabi gelirlerini kavramayý ve bunlarý vergilendirmeyi hedef tutan bu müessese geçmiþte, kendinden beklenen fonksiyonu amacýna uygun olarak yerine getirmiþ ve geniþ bir uygulama alaný bulmuþtur. Vergi kayýp ve kaçaðýnýn her geçen gün arttý~ý ülkemizde, servet beyaný esasýnýn çok önemli bir yeri olduðu; bu müesseseyi deðil kaldýrmak, sistemi geliþtirerek daha etkin hale getirecek düzenIemelerin yapýlmasý gerektiði inanandayýz. Bilgisayar çaðý diye bahsetleblleceðimýz gonumuztle, bazý kamu kurum ve kuruluþlarýnda otomasyana geçilerek Bilgi Ýþlem Merkezleri oluþturulmasý nedeniyle günümüzde mükelleflerin servet unsurlarý daha kolay ve saðlýklý olarak takip edilebilecek ve neticede vergi kaçakçýlýðýyla daha etkin bir mücadele yapýlabilecektir.

Hukuk literatüründe kazandýrýcý ve düþürücü olarak yerini alan zaman aþýmý, vergi hukuku açýsýndan süre geçmesi suretiyle vergi alacaðýnýn kalkmasý olarak tanýmlanmýþtýr. Usul Kanunlarýmýzda tarh-tahakkuk ve tahsil zamanaþýmý olarak nitelendirilen bu hükümlere göre Devletin; vergiyi belli bir zaman dilimi içinde tarh ederek mükellefe teblið etmesi, tahsili mümkün hale gelmiþ olan alacaðýný da belli sürede almasý gerekmektedir. Aksi halde devletin, vergiyi talep ve dava hakký düþmektedir. Zamanaþýýný toplum menfaati fikrine dayanýr. Uzunca bir zaman geçmesiyle unutulmuþ olan bir verginin salýnmasý veya bir cezanýn kesilmesinde toplumun menfaati yoktur. Bu nedenlerle belli bir süre geçtikten sonra Devletin hükümranlýk hakkýna dayanan bu tasarruflarýnýn kaldýrýlma: gerekir, Ýþte bu noktada vergi hukukunda zamanaþýýný kavramý ortaya çýkmaktadýr

Geliþen Dünyamýzdaki teknolojik olaylara paralel olarak ticari hayatýmýzdaki literatüre de bazý yeni kavramlar eklenmekte, yeni koþullarla iþ akitleri yapýlmakta olup bu koþullar beraberinde bazý sorunlarý da ortaya çýkarmaktadýr . Kira gelirlerinin yüksek olduðu yörelerde son günlerde kira karþýlýðý taahhüt iþlerinin arttýðý ve yoðunlaþma eðilimi gösterdiði gözlenmektedir. Örneðin; kiralarýn çok yüksek olduðu turistik yörelerde eski binalar yýkýlarak bunlarýn yerine yeni iþhanlarý yapýlmaktadýr. Burada bazý müteahhitler arsa sahiplerinden yaptýklarý taahhüt iþine karþýlýk ücret talep etmemekte, yapýlan iþhanýndan mülk olarak iþyeri de almamakta ancak, yaptýklarý iþyerine karþýlýk arsa sahibinden yeni yapýlan iþyerindeki dükkanýarýn belli bir süre ile kiralarýný alabilmek hakkýný istemektedirler. Bu durumda böyle bir taahhüt faaliyetinde bulunan ve beþ yýllýk kira karþýlýðý iþhaný inþa eden bir müteahhidin ticari kazancý nasýl tesbit edilecektir? Zira, müteahhit açýsýndan kira alma süresi beþ yýl gibi uzun bir dönemi kapsadýðýnda ve her yýl da kira gelirinin artan oranh olarak deðiþtiði gozonune alýndýðýnda böyle bir müteahhidin beyan edeceði ticari kazancýn saptanmasý kanýmýzca özellik arzetmektedir. Çünkü vurguladýðýmýz olayla ilgili olarak vergi kanunlarýmýzda açýk bir hüküm bulunmamaktadýr.