Genel bütçeye,belediyelere ve il özel idarelerine ait vergi, resim ve harçlar bunlara baðlý zamlarýn tarh, teblið ve tahakkuk iþlemleri 213 sayýlý Vergi Usul Kanununu kapsamýnda takip edilirken, Devlete, il özel idarelerine ve belediyelere ait vergi, resim, harç, ceza tahkik ve takiplerine ait muhakeme masrafý, vergi cezasý, para cezasý gibi asli, gecikme zammý , faiz gibi fer'i amme alacaklarý ve amme hizmetleri tatbikatýndan mütevellit olan diðer alacaklarý ile; bunlarýn takip masraflarýnýn takip ve tahsili 6183 sayýlý Amme Alacaklarýnýn Tahsil Usulü Hakkýnda Kanun hükümleri tatbik olunur. Görüleceði üzere Vergi Usul Kanunu vergi, resim, harçlar ve bunlara baðlý zamlarý kapsarken, 6183 Sayýlý A.A.T.U.H.K vergilendirmenin tahsil aþamasýný daha geniþ bir düzenleme ile kurallara ba ðlamýþtýr. Örneð in;Gümrük vergileri tarh ve tahakkuk iþlemler vergi usul kanunu kapsamý dýþýnda iken ayný vergiler 4458 sayýlý Gümrük Kanununun 200 ve 201 .maddeleri hükmü gereðince süresinde ödenmeyen kesinleþmiþ gümrük vergilerinin 6183 sayýlý kanun kapsamýnda takip ve tahsil edileceði hüküm altýna alýnmýþtýr . Amme alacaklarýnýn hususi kanunlarda belli edilen zamanlarda rýzaen ödenmesi esastýr. Amme borçlusunun gerek kendi beyaný üzerine ve gerekse resen, ikmalen ve idarece tarh olunarak tahakkuk eden amme borçlarýnýn iradi olarak ödenmemesi karþýsýnda alýnacak tedbirler mevcuttur. 6183 Sayýlý A.A.T.U.H .K' nun " ikinci Bölümü" Amme Alacaklarýnýn Korunmasý baþlýðý altýnda korunma yöntemlerini düzenlemiþtir . Bunlar sýrasý ile; ? Teminat isteme( Md.9-10-11-12), ? ihtiyati Haciz ( Md.13), ? ihtiyati Tahakkuk (Md.17), ? Amme Alacaklarýnda Rüçhan Hakký ( Md.21)

Bilindiði üzere, vergi sistemimiz geniþ ölçüde beyan esasýna dayanmaktadýr. Beyan esasýnda, bir verginin iyi uygulanmasý idareye geniþ yetkiler verilmesi ile mümkündür. Bu durum ise, idarenin yetkisini kullanýrken mükellefin gerek özel hayatýna ve gerekse meslek ve sanatýna veya ticari muamelelerine ait, gizli kalmasý gereken sýrlarýn öðrenilmesine neden olur. Vergi muameleleri nedeniyle öðrenilen bu sýrlarýn . ifþasý mükellefleri maddi ve manevi zarar uðratabileceði gibi ticari iþlemlerine ait gizli kalmasý ve özellikle de diðer mükelleflerce duyulmamasý ilkesine de uymaz. Ayrýca vergi muameleleri dolayýsýyla öðrenilen sýrlarýn açýklanmasý, mükellefin vergi idaresine karþý güvenlerinin sarsýlmasýna da neden olur. Ýþte vergi sistemimizin tam olarak yerleþmesi ve aksamadan iþlemesi ve mükelleflerin vergi idaresine güveninin sarsýlmamasý ve güvenin saðlanmasý için, öðrenilen sýrlarýn gizli kalmasý, yani "Vergi Mahremiyeti" esasý getirilmiþtir. Baþka bir ifadeyle bu esas; Vergi muameleleri dolayýsýyla mükellefin þahsýna veya iþine ait öðrenilen sýrlarýn her ne suretle olursa olsun açýklanmasýna engel olan bir tedbirdir. Vergi incelemeleri ve iþlemleri ile uðraþan memurlar yaptýklarý iþlemler ve incelemeler sýrasýnda mükelleflerin ticari faaliyetine iliþk in tüm bilgileri ö ðrenebilmekte, iþlemlerin hangi firmalardan ne gibi koþu ll ardan mal aldýðýný yada sattýðýný da defter ve belgelerden kolayca tesbit edebilmektedir. Bu bil gilerin ve iþle ilgili sýr olarak nitelendirilebilecek hu suslarýn üçüncü kiþilerce öðrenilmesi, mükellefi hem maddi hem de manevi yönden sýkýntý ya sokarak ve önemli kayýplara uðratabilecektir. Ýþte bu ve benzeri durumlarda mükellefin zor duruinda kalmalarýný önlemek amacýyla , Vergi Usul Kanunu'nun 5. maddesi "Vergi Mahremiyeti" müessesesine yer verilmiþtir . Yukarýdaki açýklamalardan da anlaþýlacaðý üzere, idarenin vergilerneye dönük yasal iþlemleri nedeniyle, mükellef veya sorumlularý hakkýnda edineceði ve gizli kalmasý gereken bilgilerin herhangi bir nedenle de olsa üçüncü þahýslara verilmesi veya deðiþik þekill erde , bu þahýslarýn sözkonusu bilgilerden haberdar edilmeleri mümkün deðildir .