Taþýnmazlar üzerinden elde edilen rantýn kamuya aktarýmý dönem dönem mali mevzuatýn da konusu olmuþ ve çoðu zamanda bu rantýn kamuya aktarýmý tam olarak saðlanamamýþtýr. Ülkemizde taþýnmaz rantlarýnýn kamuya aktarým çabalarýna tarihsel açýdan bakýldýðýnda özellikle maliye kaynaklarýnda farklý vergi türleri ve uygulamalar bulunmaktadýr. Bunlar 1925 tarihli “Þerefiye”, 1948 tarihli “Deðerleme Resmi”, 1970 tarihli “Gayrimenkul Kýymet Artýþý Vergisi”, halen uygulanmakta olan 193 sayýlý Gelir Vergisi Kanununda yer alan “Deðer Artýþ Kazançlarýna Ýliþkin Hükümler”, 2464 sayýlý Belediye Gelirleri Kanununda yer alan “Harcamalara Katýlma Paylarý” ile özellikle son zamanlarda gündeme gelen “Düzenleme Ortaklýk Payý”, “Deðer Artýþ Payý” ile “Deðerli Konut Vergisi” rant vergisi olarak ifade edilmektedir. Türk Vergi Hukukunda uygulama alaný bulan bu düzenlemeler vergi hukuku alanýnda yeterince incelenmeyen ve literatürde toplu bir þekilde çok da yer bulamayan konulardýr. Bu çalýþmada da yer alan ve geçmiþten günümüze taþýnmaz rantýnýn kamuya aktarýmýnda kullanýlan düzenlemeler taþýnmazýn elden çýkarýlmasý ve elden çýkarýlmamasý durumunda ortaya çýkan yükümlülükler açýsýndan ele alýnmýþtýr. Çalýþmada temel özelliklerine deðinilen bu düzenlemelerin taþýnmazlar üzerinde oluþan rantýn kamuya aktarýmýný günümüzde tam olarak saðlayamadýðý sonucuna da ulaþýlmýþtýr. Anahtar Kelimeler: Taþýnmaz, Rant, Deðer, Deðer Artýþý. JEL Sýnýflandýrma Kodlarý: H21, H27, H71, K34.