Bir Vergi Güvenlik müesssesi olarak. Türk vergi sıstemıne gıren Asgarı Gayrisafi Hasılat Esası 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu'na 2772 sayılı kanunun 14. maddesiyle değişen şekliyle yeniden ihtas edilerek Gelir Vergisi
Kanunu'nun lll. maddesinin ikinci ve üçüncü paragrafında yer almaktadır.
Gelir Vergisi Kanunu'nun lll. maddesinin ikinci ve üçüncü paragrafı aşağıdaki gibidir. "Otel, motel, tatil köyü, pansiyon, bar, pavyon, dansing, gazino, lokanta, kahvehane, kırbahçesi, plaj, hamam, kuaför salonu, erkek berberi, güzellik salonları, tamirhaneler ve emsali hizmet işletmeleri sahiplerinin ve her nevi taşıma işiyle
uğrasanların gösterdikleri gayrisafi hasılat, inceleme elemanlarınca yıl içinde yapılan tespitler esas alınarak hesaplanacak asgari gayrisafi hasılata göre düşük olduğu takdirde, beyan ol u nan gayrisafi hasılat yerine,
bu suretle tespit edilecek asgari gayrisafi hasılat vergi tarhına esas tutulur. Şu kadar ki, bu suretle bulunacak safi kazanç mükelleflerce tevsik edilen mutad giderler toplamının % 20'sinden düşük olduğu takdirde, vergi tarhına esas alınacak miktar bu giderler toplamının % 20'sidir.
Bu maddeye göre tarhiyat yapılabilmesi için tespit olunacak farkın yüz bin lirayı (1992'de 150.000) aşması ve tespit edilen bu farklılık nedeniyle mükelleften izahat talep edilmesine rağmen, mükellefin süresi içinde izahat vermemiş olması veya verdiği izahatın yeterli görülmemesi şarttır."
Üçüncü paragraf aynı zamanda ortalama kar haddine tabi mükellefleri de kapsamaktadır. Ote yandan Kurumlar Vergisi Kanunu'nun 13. maddesinin üçüncü fıkrası, Gelir Vergisi Kanunu'nun ortalama kar haddi ve asgari gayrisafi hasılat esası hakkındaki hükümlerinin kurumlar vergisi mükellefieri içinde uygulanacağını belirtmiştir. Dolayısı ile G. V. Kanunu'nun 111.maddesinin 2. fıkrasında sayılı işlerle uğraşan kurumlar vergisi mükellefleri de asgari gayrisafi hasılat esasına tabi bulunmaktadırlar.
Makaleyi PDF olarak indirebilirsiniz.