Yaklaþýk 26 senedir ülkemiz gümrük ve dýþ ticaret mevzuatýnýn temel taþý olan 1615 sayýlý Gümrük Kanunu 4.11 .1999 tarih ve 23866 sayýlý Resmi Gazete'de yapýlan deðiþiklikle 4.2.2000 tarihinden geçerli olmak üzere yerini 4458 sayýlý yeni Gümrük Kanunu'na býrakmýþtýr. Yeni Gümrük Kanunu farklý bir bakýþ açýsýyl3. hazýrlanmasý, dýþa açýk liberal ekonomi politikalarýnýn uygulandýðý bir dönemin ürünü olmasý ve Avrupa Birliði mevzuatýyla olan uyumu sebepleriyle Türkiye'nin 2000'1i yýllarýnda özellikle dýþ ticaret konusunda önemli fonksiyonlar üstlenebilecek bir yapýya sahip bulunmaktadýr. Bu yazýmýýda yeni Gümrük Kanunu'nun getirdikleri ve 1615 sayýlý Gümrük Kanunu'ndan farklý yönleri irdelenmeye çalýþýlacaktýr.

Bilindiði üzere vergi; devletin veya devletten aldýðý yetkiye dayanan kamu tüzel kiþilerinin geniþ anlamdaki kamusal faaliyetlerin gerektirdiði harcamalarý karþýlamak ya da kamusal görevlerin gereklerini yerine getirmek amacýyla ve yasal esaslara uymak kaydýyla hukuki cebir altýnda , özel bir karþýlýk vaadi olmaksýzýn , geri vermemek üzere gerçek ya da tüzelkiþilerden aldýklarý parasal tutarlarý? ifade etmektedir. Vergiler, kaynaðý milli gelir ve servet olan ve o vatanda yaþamanýn bir bedeli olarak kabul edilen yükümlülükleri ifade eden bir kavramdýr. Çaðdaþ devlet gelirlerinin %80-90 gibi önemli bir büyüklüðünü teþkil etmesi dolayýsýyla geçmiþten günümüze hemen hemen bütün devletler vergiye ayrý ve özel bir önem vermiþlerdir. Bir taraftan devletlerin vergi gelirlerini, kaçaða izin vermeden ve sosyal adaleti bozmadan tahsil etme isteði, diðer taraftan ise vergi mükelleflerinin gelir ve servetlerinden karþýlýksýz olarak ödemek zorunda kaldýklarý vergi miktarýný asgari düzeyde tutma arzularý vergiye verilen önemin temel dinamiklerini oluþturmuþtur.

Küreselleþme bazý araþtýrmacýlara göre SSCB'nin daðýlmasý sonucu dünyanýn tek kutupluluða yönelmesinin bir sonucudur. Bu kelimelerin yaygýn olarak kullanýlmaya baþlanmasý 1994 yýlýna Dünya Ticaret Örgütünün (WTO) kurulmasýna dayanýr. Bu geliþme 2005 yýlýndan itibaren üye ülkeler arasýnda kýsýtlamalarýn kaldýrýlacak olmasý, mallarýn, hizmetlerin ve sermayenin serbest dolaþýmýný temin edecek bir fonksiyon taþýmasý yönleriyle ayrý bir anlam ve önem taþýmaktadýr. Son 20 yýlda görülen bu deðiþmeler acaba zýtlýklarý da beraberinde getirmemiþ midir? Gümrük duvarlarýnýn kaldýrýlmaya çalýþýldýðý bir dünyada bölgesel duvarlarýn oluþturulmaya çalýþýlmasý küreselleþme ile çeliþir mahiyet göstermektedir. Bununla birlikte küreselleþen bir dünyada tek baþýna rekabet edebilmenin güçlüðünü gören ülkeler, bölgeler bloklar oluþturarak kendi bölgeleri içinde tek bir pazar oluþturmayý, ortak siyasi, hukuki, sosyal sistemler kurmaya . çalýþýrken dünya ticaretinde üç kutuplu bir merkezleþme eðilimi gözlemlenmeye baþlamýþtýr. Avrupa Birliði, Kuzey Amerika Serbest Ticaret Anlaþmasý (NAFTA), Asya Pasifik Ekonomik iþbirliði Formu (APEC) gibi oluþumlar global deðiþimin karþýsýnda birer set oluþturma çabalarýný simgelemektedirler. Ancak global deðiþim, coðrafi anlamda iktisadi faaliyetierin yeniden organize edilmesi sonucunda dünya halklarýný üretimi organize eden iktisadi güçlerin peþinden koþmaya zorlamaktadýr.