Vergilendirme sürecinde, idarenin farklý kaynaklardan birtakým bilgilere ulaþmasý olaðan bir durumdur. Burada önemli olan elde edilen bilgilerin gizliliðinin saðlanmasý ve gerekli hallerde hukuka uygun olarak kullanýlabilmesidir. Ýþte bu noktada, elde edilen bilgilerin korunmasýna yönelik alýnan tedbirler, mükelleflere tanýnan önemli haklardan birisi olan vergi mahremiyeti ile saðlanmaktadýr. Vergilendirme sürecinde elde edilen bilgilerin ifþasý veya bu bilgilerden yarar saðlanmasý vergi mahremiyetinin ihlali olarak deðerlendirilmektedir. Bu bilgilerin açýklanmasýnýn ya da yarar saðlamak amacýyla kullanýlmasýnýn vergi suçu kapsamýnda deðerlendirilerek, hürriyeti baðlayýcý bir suç olarak hapis cezasý ile cezalandýrýlmasý gerektiði hükme baðlanmýþtýr. Buna karþýlýk, vergilendirme sürecinde, gerekli hallerde elde edilen bu bilgilerin ilgililerle paylaþýlmasý gerekebilmektedir. Bu anlamda, elde edilen bilgilerin ilgililerle gerekli durumlarda paylaþýlmasý vergi mahremiyetinin ihlali sayýlmamaktadýr. Diðer bir ifadeyle, kanunlarla belirlenen durumlarda, mükellefler veya mükelleflerle ilgili kiþiler hakkýnda elde edilen bilgilerin paylaþýlmasý vergi mahremiyetinin istisnalarýný oluþturmaktadýr. Çalýþmada, vergi mevzuatýmýzda yer alan vergi mahremiyeti ve istisnalarý tüm yönleriyle deðerlendirilmeye çalýþýlacaktýr. Bu anlamda, düzenlemelerde çok fazla istisna hükmüne yer verildiði ve vergi mahremiyeti kapsamýnda elde edilen bilgilerin, Hazine ve Maliye Bakanlýðý, Gelir Ýdaresi Baþkanlýðý ve Türkiye Ýstatistik Kurumu gibi birimlerle paylaþýlmasýnýn Anayasa’nýn 20. maddesinde düzenlenen özel hayatýn gizliliðine aykýrýlýk teþkil ettiði sonucuna ulaþýlmýþtýr. Anahtar Kelimeler: Vergi Mahremiyeti, Özel Hayatýn Gizliliði, Mükellef JEL Sýnýflandýrma Kodlarý: H20, H29, K34