193 Sayýlý Gelir Vergisi Kanununda dar mükellef gerçek kiþilerin evrensel vergi hukuku kapsamýndaki mülkilik ilkesi gereðince belirlenen durumlarda ve çifte vergilendirmeyi önleme anlaþmalarý çerçevesinde mukim ülke statüsü nedeniyle Türk vergi kanunlarý kapsamýnda vergilendirilmesi öngörülmüþtür. Bu kapsamda dar mükellef gerçek kiþiler için vergiyi doðuran olayýn gerçekleþmesi için yalnýzca gelirin elde edilmesi yeterli olmamakta bunun yaný sýra Türkiye?de elde edilmiþ olma þartý aranmaktadýr. Türkiye?de gelir elde eden dar mükellef gerçek kiþilerin vergilendirilmesinde de farklý esaslar öngörülmüþtür. Tam mükellefler bakýmýndan gelirin beyanýnda yaygýn olarak yýllýk beyanname kullanýlýrken dar mükelleflerin vergilendirilmesinde de yýllýk beyanname, münferit beyanname ve stopaj usulü uygulanmaktadýr. Dar mükellefler açýsýndan elde edilen gelir unsurlarýnýn yýllýk beyanname ve münferit beyanname ile beyaný gereken kazanç ve iratlar olmasý durumunda vergilendirme ve beyanname verme esaslarý bu çalýþmada açýklanmaya çalýþýlmýþtýr.

Kripto para kavramý Satoshi Nakatomo’nun “Bitcoin: Uçtan Uca Elektronik Ödeme Sistemi” makalesi ile kamuoyunun gündemine girmiþtir. Ýlk zamanlarýnda güven problemleri nedeniyle kripto paralar neredeyse hiç kimse tarafýndan kullanýlmamýþtýr. Bitcoin’in iþleyiþ mekanizmasýnýn anlaþýlmasýnýn ardýndan kripto paralarýn ödeme aracý olarak kullanýmý günden güne artmaktadýr. Devletler, hükümranlýk haklarýný potansiyel olarak tehdit eden bu post modern paranýn niteliðinin belirlenmesi için çalýþmalar yürütmektedir. Kripto paralarýn hukuki statüsü hakkýnda uluslararasý bazda bir fikir birliði günümüz itibarýyla saðlanamamýþtýr. Bu nedenle kripto paralarýn vergilendirilmesine iliþkin bir görüþ birliði de yoktur. Ülkemizde de kripto paralarýn; para birimi, sermaye piyasasý aracý veya emtia niteliðinde olabileceði deðerlendirilmiþtir. Ülkemizde yetkili kurumlarýn açýklamalarý sonrasýnda elde kalan tek seçenek kripto paralarýn bir emtia niteliðinde olduðudur. Bu doðrultuda kripto paralarýn Türk vergi kanunlarý karþýsýndaki durumu izah edilmeye çalýþýlacaktýr.

Çalýþmamýzda iþletmelerin faaliyetinin yürütülmesinde önemli bir yere sahip olan amortismana tabi iktisadi kýymetlerin satýþý ve zayi olmasý sonucunda alýnan sigorta tazminatlarý ile bu bedellerin 213 Sayýlý Vergi Usul Kanunu'nun 328. ve 329. maddelerinde düzenlenen "yenileme fonu" uygulamasý kapsamýnda deðerlendirilmesi ve yenileme fonu uygulamasýnda karþýlaþýlan bazý sorunlara yer verilmiþtir.