Vergi incelemeleri, Vergi Usul Kanunu'nun 139'uncu maddesi gereðince esas olarak incelemeye tabi olan mükelleflerin iþyerinde yapýlmaktadýr. Ancak iþyerlerinin bu tür bir uygulamaya müsait olmamasý , ölüm, iþin terk edilmiþ olmasý gibi zaruri sebeplerle incelemenin yerinde yapýlmasý imkansýz olur veya mükellef ve vergi sorumlusu isterlerse inceleme dairede de yapýlabilir. Bahsedilen nedenlerle mükelleflerin iþyerlerinde gerçekleþtirilemeyen vergi incelemeleri mükelleflerin de istekleri doðrultusunda çoðunlukla inceleme elemanýna tahsis edilmiþ bulunan dairelerde gerçekleþtirilmektedir. Bununla birlikte, vergi incelemeleri sýrasýnda mükelleflerin vergi kaçýrdýklarýna dair verilerin tespit edildiði hallerde veya mükelleflere ait bir ihbar durumuyla karþýlaþýlan hallerde, mükellefin defter ve belgelerini kendisine verilen kanuni süreler içerisinde getirmesini beklemeden emniyet marifetiyle baskýn yapýlmak suretiyle defter ve belgelerin muhafaza altýna alýnmasý söz konusu olabilmektedir. iþte bu yazý, defter ve belgeleri muhafaza altýna alýnan mükellefin, beyanname verme süresinin bir aydan az kalmasý halinde süreçten nasýl etkilendiðini ve bu durumla karþýlaþan mükellefin durumunun ne olacaðýndan kýsaca bahsetmektir.

Müdahaleci devlet anlayýþýnýn yaygýnlaþmasýyla birlikte, devletin yapmasý gereken görevlerini n boyutlarýnda ve ni tel iklerinde ortaya çýkan deðiþim sonucunda devletin gelir ihtiyacýnda da hýzlý bir artýþ gereksinimi doðmuþtur. iþte bu yüzden devletler, gelirlerinin azalmasýy l a baþlayýp , bireylerin üzerindeki adalet duygusunun zedelenmesine kadar devam eden pek çok konudaki olumsuz etkinin sebebi olan vergi uyumsuzluðu ile mücadele etmek ve vergi uyumunu arttýrabilmek için çeþitli çalýþmalar yapmaktadýrlar. Bu uyumun saðlanmasý ise vergi idaresinin etkinliði , para ve hapis cezalarý , vergi ödeme bilinci ve mali aflar gibi faktörler tarafýndan belirlenmektedir. Bu faktörler üzerinde deðiþiklik yapýlarak uyum saðlanmakta veya uyumsuzluk giderilmektedir. Geniþ anlamý ile af; suça ait olaylarýn unutulmasýna yönelik iþlem olarak tanýmlanýr. Hemen hemen tüm ceza yasalarýnýn kapsamýna giren af, ceza hukuku bakýmýndan kamu davasýný ve cezay ý düþüren bir sebep olarak tanýmlanabilir . Mali af ise; vergi kanuniarýna aykýrý hareket edenlere karþý uygulanan idari ve hukuki yaptýrýmlarýn ortadan kaldýrýlmasý olarak tanýmlanmaktadýr . Bu uygulamadan, vergi mükellefi olmasý gereken ya da olup da ödemesi gereken vergi miktarýnýn tamamýný ödemiþ kiþi ve kurumlar yararlanmaktadýr. Vergi af l arý sadece ülkemizde gündeme gelen bir olay olmayýp , fa rklý sýklýklada dünyanýn tüm ülkelerinde ortaya çýkmaktadýr. Vergi yasalarýnda vergi affý ile ilgili bir hüküm olmamasýna karþýn, vergi affý yasalarý genelde belli dönemlere iliþkin vergiler ve bu vergilerle ilgili olarak kesilmiþ cezalarý kapsamýþtýr. Buna göre uygulanmakta olan mali aflarýn bazýlarý bütün vergi leri kapsarken, bazýlarý sadece belirli vergiler için geçerli olabilmekte; bazýlarý sadece vergi ceza l arýný kapsarken, bazýlarý gecikme faizlerini ve hatta vergi asýllarýný kapsayabilmektedir. Vergi asýllarýnýn affý çok ender uygulanan bir yöntem olmakla birlikte, gerçekte vergi affý adý altýnda gündeme getirilen konular, gecikme faizi ve gecikme zamm ý affý , matrah artý rý mý, stok ve demirbaþ affýd ý r. Bunlara ilave olarak, mükellefler vergi affýna imkan veren yasalarýn kapsamlarýn a baðlý olarak, belli dönemlere i l iþkin ek vergi ödemek suretiyle, zamanaþýmýna uðramamýþ olan vergi dönemlerindeki yükümlülükleri için vergi denetimi geçirme riskini de ortadan kaldýrabilmektedirler.