Bazı üretim işletmelerinde, üretilmesi hedeflenen ana ürünlerin yanı sıra, zorunlu olarak bir takım ürünler
de üretilmektedir. Bu ürünlere genellikla Yan Ürün denmektedir. Yan Ürün maliyetlerinin hesaplanmasında
da bir takım yöntemler mevcuttur. Bu yöntemler temel olarak ikiye ayrılmaktadır. Bunlardan ilki ; Yan Ürünlere Maliyetten Pay Verilmesini Esas Alan Yöntemdir. Bu yöntemde genel olarak yan ürünler, ya satıldıkları zaman
elde edilen hasılat üzerinden maliyetlendirilirler ya da satılsın veya satılmasın, piyasadaki emsal değerleri
üzerinden maliyetlendirilirler.
Bir diğermaliyetlendirme yöntemi ise, yan ürünlerin piyasadaki emsal değerlerinden, üretimin gerçekleşmesi
için yapılan ek maliyetlerin ve de kar marjı toplamlarının çıkarılmasını içermektedir. Konuyla ilgili olarak yapılan kapsamlı bir anket araştırmasına göre Tek Düzen Hesap Planı (TDHP)'na tabi olan işletmelerin %35.3'ü,Sermaye Piyasası Kurulu (SPK) Hesap Planına tabi olan işletmelerin %38.2'si ve toplamda da ülke genelindeki işletmelerin %73.5'i, Yan Ürünlere Maliyetten Pay Ve rilmesini Esas Alan Yöntemi seçmiş bulunmaktadırlar.
Söz Konusu yöntemi seçen iş letmelerin %60' ı Satış Değeri Yöntemini {%40 ' ı Brüt, %20'si Net Sat ı ş De ğ e ri Yöntemi), % 1 6'sı Piyasa Fiyat ı nı Esas Alan Yöntemi, %24'ü ise, Piyasa Fiyatından Hareketle Geriye Doğru Hesaplama Yöntemini benimsemişlerdir.
Yine, Yan Ürünlere Maliyetten Pay Verilmesini Esas Alan Yöntemi seçen işletmelerin %57.1 'i, yan ürünlerin
satışından elde ettikleri hasılatı Satış Değeri içinde, %21.4'ü satılan malın maliyetinden düşürülmek suretiyle ve %21.5'i de diğer gelirler grubunda göstermektedirler.
Makaleyi PDF olarak indirebilirsiniz.