Bazı üretim işletmelerinde, üretilmesi hedeflenen ana ürünlerin yanı sıra, zorunlu olarak bir takım ürünler de üretilmektedir. Bu ürünlere genellikla Yan Ürün denmektedir. Yan Ürün maliyetlerinin hesaplanmasında da bir takım yöntemler mevcuttur. Bu yöntemler temel olarak ikiye ayrılmaktadır. Bunlardan ilki ; Yan Ürünlere Maliyetten Pay Verilmesini Esas Alan Yöntemdir. Bu yöntemde genel olarak yan ürünler, ya satıldıkları zaman elde edilen hasılat üzerinden maliyetlendirilirler ya da satılsın veya satılmasın, piyasadaki emsal değerleri üzerinden maliyetlendirilirler. Bir diğermaliyetlendirme yöntemi ise, yan ürünlerin piyasadaki emsal değerlerinden, üretimin gerçekleşmesi için yapılan ek maliyetlerin ve de kar marjı toplamlarının çıkarılmasını içermektedir. Konuyla ilgili olarak yapılan kapsamlı bir anket araştırmasına göre Tek Düzen Hesap Planı (TDHP)'na tabi olan işletmelerin %35.3'ü,Sermaye Piyasası Kurulu (SPK) Hesap Planına tabi olan işletmelerin %38.2'si ve toplamda da ülke genelindeki işletmelerin %73.5'i, Yan Ürünlere Maliyetten Pay Ve rilmesini Esas Alan Yöntemi seçmiş bulunmaktadırlar. Söz Konusu yöntemi seçen iş letmelerin %60' ı Satış Değeri Yöntemini {%40 ' ı Brüt, %20'si Net Sat ı ş De ğ e ri Yöntemi), % 1 6'sı Piyasa Fiyat ı nı Esas Alan Yöntemi, %24'ü ise, Piyasa Fiyatından Hareketle Geriye Doğru Hesaplama Yöntemini benimsemişlerdir. Yine, Yan Ürünlere Maliyetten Pay Verilmesini Esas Alan Yöntemi seçen işletmelerin %57.1 'i, yan ürünlerin satışından elde ettikleri hasılatı Satış Değeri içinde, %21.4'ü satılan malın maliyetinden düşürülmek suretiyle ve %21.5'i de diğer gelirler grubunda göstermektedirler.

Açıklamasıİndir
Makale

Makaleyi PDF olarak indirebilirsiniz.